Artykuły

Jeżeli masz ochotę na spędzenie wolnego czasu z dala od dużych miast i lubisz góry, w których trzeba liczyć na własne siły to Beskid Niski jest właśnie dla Ciebie! Spotkasz tu strome, choć nie za wysokie wzgórza i długie doliny. W wielu przypadkach tylko samotne krzyże, resztki piwnic i zdziczałe sady będę świadczyły o tym że kiedykolwiek stanęła tam ludzka stopa. Słabe zaludnienie terenu i niewielki wręcz sporadyczny ruch turystyczny sprawiają że w Beskidzie Niskim rowerzysta może czuć się swobodnie nawet drogi Magurskiego Parku Narodowego stoją dla rowerzystów otworem, i nie trzeba tam omijać ciągnących szlakiem tabunów turystów. To chyba jedna z największych zalet tych gór. Oprócz ciszy i spokoju oferują one też nie bywałe wrażenia wizualne. Na posiadaczy rowerów górskich czekają kilometry dróg gruntowych i wąskich ścieżek na grzbietach wzgórz.   Beskid Niski „Kraina łagodności” to chyba najlepsze określenie dla tego kawałka naszych Karpat. Rozciąga się on między dwiema przełęczami: Przełęczą Tylicką na zachodzie i Przełęczą Łupkowską na wschodzie. Mówiąc prościej jest on „wciśnięty” między Beskid Sądecki a Bieszczady. A już tak całkowicie prosto mówiąc na południu Polski w okolicach miejscowości Krynica-Gorlice-Dukla-Rymanów. Beskid Niski zajmuje obszar na tyle rozległy, że każdy znajdzie coś na miarę swoich potrzeb, kondycji i stylu jazdy. Góry są tu niższe, a doliny szersze niż choćby w sąsiednich Bieszczadach czy Beskidzie Sądeckim. Ale to wcale nie znaczy, że jest mniej ciekawie. Bo Beskid Niski zajmuje obszar na tyle rozległy, że każdy znajdzie coś na miarę swoich potrzeb, kondycji i stylu jazdy. Nawet Ci z apetytem na najbardziej wymagające trasy. Można się wyszaleć i wykrzyczeć. I tylko pogadać nie ma z kim... Cisza i pustka wokół. Nie ma tu już od lat rdzennych mieszkańców. Beskid Niski opustoszał, kiedy barwnych i serdecznych Łemków przesiedlono na tereny byłego Związku Radzieckiego i ziemie zachodnie.     Jeśli chcesz z nami współpracować w zakresie rowerów pisz na adres:[email protected]

Podobno na narkozie nie odczuwamy nic. A sny? Podobno bywają. I można się bać, że będą tak dobre, jak nic z tego, co pojawia się tu i teraz. Oczywiście. Zaraz potem oblatuje człowieka strach: „A co, jeśli zrobi się tam tak fajnie, że nie będę chcieć wrócić?”

Myślisz że umiesz jeździć na „góralu”? Jesteś w błędzie. Ja tę trudną sztukę opanowałem dopiero na TransCarpatii – najcięższym wyścigu rowerowym w tej części Europy. I nie ważne ile przejechałeś i jak masz twardą łydę, na pewno tutaj nauczysz się czegoś zupełnie nowego.

Większość romansów zaczyna się raczej pozytywnie... Ona spotyka go gdzieś na ulicy, On ciągle o Niej rozmyśla.. Ale ten romans miał raczej zupełnie inne początki, złe początki.

Przypominają mi się moje niedawne dyskusje na forum, dyskusje w których częstym kontrargumentem wobec moich wypowiedzi był używany zwrot „ wszyscy myślą inaczej ” lub „wszyscy twierdzą inaczej”. Pomyślałem, że może warto by przeanalizować kim są ci WSZYSCY. Tym bardziej kiedy tego kontrargumentu używa się w mało licznych grupach jak w rozmowie dwóch lub trzech osób.

Zespół gospodarzy turnieju, GKPS Gorlice, prowadzony przez Krzysztofa Kozłowskiego, awansował do ćwierćfinału Mistrzostw Polski w siatkówce juniorów, po zwycięstwie 3-1 nad zespołem Wikinga Tomaszów. W trzecim meczu 1/8 finału Mistrzostw Polski Juniorów (Grupa VII), po bardzo dobrym i emocjonującym spotkaniu, Juniorzy GKPS Gorlice, pokonali zespół faworyta tego turnieju, MUKS Wiking Tomaszów Mazowiecki, w stosunku setów 3:1.  

W ostatnim meczu rozgrywek IV ligi nasza drużyna występująca w siedmioosobowym składzie, przegrała w Libiążu z zespołem KS Janina w stosunku 3:0 (14,19,18) Mecz ten nie miał już żadnego wpływu na kolejność końcową tabeli rozgrywek, w związku z tym kilku podstawowych zawodników zespołu mogło nie wziąć w nim udziału, aby uzupełnić zaległości w szkole, spowodowane częstymi wyjazdami na zawody Juniorów. GKPS: NIKIEL Przemysław(C), PUŚCIZNA Dominik, GÓRA Marcin, KRUPCZAK Gniewek, GAWLAK Mateusz, NIEMIEC Bartłomiej, JURCZAK Damian. Trener: Wojciech GORZKOWICZ Tabela rozgrywek: Pozycja Zespół Mecze Wyg Prz Sety Sety Rat MPkt Zd:St MPkt Rat Pkt 1 (1) GKPS Gorlice 15 13 2 40:10 4.000 1074:815 1.318 39 2 (2) MKS Biskupice 15 13 2 40:14 2.857 1280:1046 1.224 37 3 (3) GKS Janina Libiąż 15 10 5 35:19 1.842 1159:943 1.229 31 4 (4) Grom Gromnik 14 8 6 30:22 1.364 1150:1112 1.034 24 5 (5) Sokół Tuchów 15 7 8 29:26 1.115 1155:1171 0.986 24 6 (6) Orzeł Ciężkowice 15 8 7 28:29 0.966 1084:1077 1.006 23 7 (7) UKS Siemaszka Piekary 15 6 9 26:30 0.867 1116:1117 0.999 19 8 (8) Dalin Myślenice 14 6 8 25:30 0.833 1160:1192 0.973 18 9 (9) LKS Wolania Wola Dębińska 14 5 9 18:31 0.581 912:1075 0.848 13 10 (10) UKS Zelina Jurków 14 4 10 16:36 0.444 924:1106 0.835 11 11 (11) LKS Czarni Koziniec 14 0 14 2:42 0.048 721:1081 0.667 1

Każdy z nas słyszał o Świętej Inkwizycji. Mając w pamięci książkę Umberto Eco „ Imię Róży”, oraz film oparty na tej powieści, łatwo wyobrażamy sobie Inkwizycję jako tajną, kościelną policję, w której służyli fanatycy zdolni do posyłania na stos tysięcy ludzi. Wielu krytyków Kościoła z lubością odwołuje się do rzekomych zbrodni dokonywanych przez inkwizytorów. Padają przy tym szokujące dane, liczba ofiar czasami idzie w miliony. Jak jednak było naprawdę? Czym była Święta Inkwizycja, i dlaczego powstała? Ile ofiar naprawdę przyniosła jej działalność?

„76 proc. badanych przez TNS OBOP uznało demokrację za najlepszą ze znanych form rządzenia; przeciwnego zdania było 14 proc. Zdania w tej sprawie nie ma 8 proc. Ankietowanych(...) PAP, 1 lutego 2011

Dziś (31 stycznia 2011) na konferencji prasowej w Chorzowie Jurek Owsiak zdradził pierwsze zespoły, które zagrają na Przystanku Woodstock 2011 r. w Kostrzynie nad Odrą. Zapraszamy na Festiwal, w tym roku startujemy w czwartek, a koncertową ucztę kończymy w sobotę (4,5,6, sierpnia). Pierwsza ekipa, to Gogol Bordello - 9-osobowa nowojorska formacja, w skład której wchodzi dwóch Rosjan, pół-Chinka pół-Szkotka, Żyd, Etiopczyk, Ekwadorczyk, Tajka, Amerykanin i jeden Ukrainiec. Mieszanka tyle nietypowa, co wybuchowa, bowiem muzyka Gogol Bordello to żywiołowa mieszanka punku i rocka grana z ukraińskim sznytem.

Min, Priap, Dionizos - to bogowie płodności, mocno związani z kultem fallicznym. Penis był czczony w różnych epokach i kulturach, jednak dopiero w naszej rzeczywistości nabrał mocy uzdrawiającej, a to dzięki Zdzisławowi M. fałszywemu hrabiemu i onkologowi. - Mamo, ty to oglądasz? – Z zażenowaniem odezwała się moja córka, widząc mnie wpatrującą się w ekran telewizyjny, na którym kadr po kadrze przesuwały się losy Majki, bohaterki serialu, który stał się antyreklamą badań profilaktycznych.

Jest zwykłym człowiekiem. Śmiało chodzi po świecie, patrzy prosto przed siebie. Nie zadziera głowy, bo nie umie, chyba że tylko po to, by spojrzeć w niebo i w oczy wyższych od siebie. W głowie buduje proste algorytmy, takie, które ma nadzieję, że wszyscy zrozumieją. Stara się to robić rozsądnie, by nikogo nie zrazić do siebie. Wręcz odwrotnie, każdego obdarza wielkim kredytem zaufania, naiwnie licząc, że obdarowany nie zaprzepaści, bo dlaczego ma być inaczej? Mówi prostymi słowami, liczy, że więcej ludzi go zrozumie. Wie, że słowa trafiają na różny grunt. Przecież każdy z nas jest inny i ma takie prawo, a On to akceptuje. To dane każdemu prawo, prawo wolnego wyboru, do niedawna drastycznie ograniczane.

,,Jazz – najbardziej tajemniczy gatunek muzyki. Nie wiadomo o nim praktycznie nic, ponieważ opisy uczestników koncertów jazzowych są sprzeczne. Krótko mówiąc, nigdy nie otrzymano dwóch jednakowych opisów jednego koncertu jazzowego.” Tak przynajmniej mówi nonsensopedia, z tym że wiele w tym prawdy. Ale czemu tak się podziało? Hmm.. To chyba wszystko nasza wina.. Nasza czyli słuchaczy.. Każdy przeżywa tą muzykę inaczej..

Na początku lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku Irak wybudował i uruchomił kopalnię odkrywkową fosfatów w Akashat i fabrykę nawozów sztucznych w Al Kaim. Wydobywane fosfaty zawierały znaczące domieszki związków promieniotwórczego uranu 235. W Al Kaim produkowano nawozy sztuczne, ale też oddzielano te związki uranu, które jako tzw. „yellow cake” mogły być używane zarówno do produkcji paliwa jądrowego, jak i broni atomowej.

Kto mógłby zachęcić do przeczytania swojej książki, najlepiej uczyniłby to jej autor. I tak o swojej pierwszej książce pt. "Tacy Sami" mówi jej autor Robert Kumorkiewicz. W wywiadzie opowiada o niej tak: "Jest to opowieść troszeczkę patetyczna, o wielkiej, niespełnionej, dramatycznej miłości syna do matki, której on nigdy nie poznał, gdyż została zamordowana. Kiedy ten fakt miał miejsce, ta makabryczna zbrodnia, Michael, czyli syn tej kobiety, jeden z bohaterów mojej książki, był nieświadomy co się dzieje wokół niego, gdyż był niemowlęciem, jego świadomość była wyłączona. Późniejszy proces dorastania, dojrzewania, postępował z dorastaniem całego wachlarza uczuć przeróżnej treści: nienawiść, bunt. Całe życie przepełniła wielka wręcz obsesja do zemsty. Jego celem życiowym stało się poznać, stanąć oko w oko, twarzą w twarz, z człowiekiem, który wyrządził taką krzywdę, zamordował jego matkę. I to mu się udało"

Zegarek wskazuje 3:45. Kto normalny wstaje o takiej porze? I to jeszcze po co? Po to żeby jechać na rower? Toż to czyste szaleństwo – pewno tak pomyślała połowa z Was. Ale nie ja. Już parę minut później pakuję rower na bagażnik, termometr wskazuje cudne 10st. Rzeźko. A miała być taka ciepła noc - myślę w duchu klnąc na naczelnego meteorologa w kraju. Przecież jest dopiero pierwsza połowa lipca! Naszym celem jest kraina Władysława Orkana. Gorce. Niewielkie pasmo niemal traperskie. Mniej popularne niż sąsiednie Tatry czy Pieniny.

Polska socjalna, czy Polska liberalna? Człowiek to istota, która potrzebuje zaspokajać swoje potrzeby, ponieważ jest to fundamentem jego prawidłowego funkcjonowania  w społeczeństwie. Zaspokojone potrzeby człowieka warunkują jego zdolność do działania, tworzenia i rozwoju. W przeciwnym wypadku nie jest on w stanie sprostać wyzwaniom życia, pozostaje wyizolowany i  odczuwa lęk, czuje się  samotny, opuszczony, nieszczęśliwy. Wszyscy potrzebujemy pić, jeść, pragniemy być kochani, chcemy obcować z innymi ludźmi. Każdy z nas ma potrzebę posiadania różnych dóbr. Zapewnienie podstawowych potrzeb daje nam poczucie bezpieczeństwa. Jeśli mamy środki do życia, to czujemy się bezpiecznie, gdyż naturalnym odruchem jest obrona swojego życia. Dziś większość aspektów życia opartych jest na pieniądzu, bogactwie, majątku. Wielu pragnie być bogatym, wielu nie, ale każdy chce mieć środki do życia, gdyż ich brak oznacza zagrożenie dla niego.

Raport MAK, miesięcznice, afery, ABW, CBA, zabijanie Pospieszalskiego, Kaczyński z wieńcem, Tusk w Dolomitach, komisje śledcze, smród na salonach, salony w burakach, buraki w skupie, skup się i myśl. Gdy patrzysz na doniesienia, gdy te doniesienia przetrawiasz, to dochodzi do drzwi, drzwi poznania, wystarczy je uchylić, zajrzeć tam, do domu poznania by poznać prawdę.

Tu Polskie Radio Program Trzeci, Zapraszamy do Trójki... Tak, co jakiś czas na falach UKF 92,00 Hz, brzmi, od ponad trzydziestu lat, zapowiedź spikera radiowego Polskiego Radio Programu Trzeciego. Program Trzeci to panteon samych osobowości: Marek Niedźwiecki, Wojciech Mann, Piotr Kaczkowski, Piotr Metz, Hieronim Wrona, Tomasz Sianecki, Grzegorz Miecugow, Kuba Strzyczkowski i inni. Można by tak długo wymieniać. Lepiej w tym miejscu napisać, że usłyszenie któregoś z nich, chociaż jeden raz, intryguje do tego stopnia, że chce się ich słuchać znów i znów.

Nasz kraj, kraj węgla i stali, i maków i konwalii. Kiedyś wielobarwny, wielokulturowy, lecz po panowania dwóch najbardziej złowrogich izmów, w całej izmów historii szary wyzuty z pawich barw. Po wielobarwności pozostały jedynie cmentarze - nieme świadectwa tych, co kiedyś zasiedlali nasz kraj. Obecność Żydów, kiedyś była czymś całkowicie naturalnym, małe miasteczka, całe dzielnice w dużych. Byli, wnosili nam swój koloryt i dzięki temu, że istnieli, że było ich wielu, mógł rozwijać się na naszej ziemi antysemityzm. Był czymś tak samo naturalnym jak obecność Żydów. Potem nastała wojna, a po niej komunizm. Żydzi zniknęli, zostały po nich cmentarze.

Tytułem wstępu: mija właśnie 10 lat odkąd zimowymi miesiącami jeżdżę wraz z rodziną i znajomymi na okoliczne stoki i miło spędzam czas na desce snowboardowej. 10 lat temu w naszych okolicach była to stosunkowo nowa zabawa, a ja wtedy byłem tak zafascynowany tym tematem, że po pierwszym dniu postanowiłem opisać swój „pierwszy raz” ;-) Obiecałem to również znajomym, którzy trzymali za mnie kciuki. Wszystko zaczęło się tak naprawdę już latem 2000 roku, kiedy to przyśniło mi się w nocy, że jeżdżę na desce ;-) Sen był tak bardzo realistyczny, a ja w tym śnie wyprawiałem TAAKIE rzeczy, że po przebudzeniu po prostu byłem przekonany, że już jestem snowboardzistą ;-) (wcześniej jeździłem trochę na nartach). W każdym razie temat deski przewijał się od tamtej pory w rozmowach ze znajomymi, czasami wzbudzając politowanie. Stąd też poniższa opowieść, która powstała zaraz po powrocie z pierwszego wyjazdu (wersja nieco okrojona)