Artykuły

„76 proc. badanych przez TNS OBOP uznało demokrację za najlepszą ze znanych form rządzenia; przeciwnego zdania było 14 proc. Zdania w tej sprawie nie ma 8 proc. Ankietowanych(...) PAP, 1 lutego 2011

Dziś (31 stycznia 2011) na konferencji prasowej w Chorzowie Jurek Owsiak zdradził pierwsze zespoły, które zagrają na Przystanku Woodstock 2011 r. w Kostrzynie nad Odrą. Zapraszamy na Festiwal, w tym roku startujemy w czwartek, a koncertową ucztę kończymy w sobotę (4,5,6, sierpnia). Pierwsza ekipa, to Gogol Bordello - 9-osobowa nowojorska formacja, w skład której wchodzi dwóch Rosjan, pół-Chinka pół-Szkotka, Żyd, Etiopczyk, Ekwadorczyk, Tajka, Amerykanin i jeden Ukrainiec. Mieszanka tyle nietypowa, co wybuchowa, bowiem muzyka Gogol Bordello to żywiołowa mieszanka punku i rocka grana z ukraińskim sznytem.

Min, Priap, Dionizos - to bogowie płodności, mocno związani z kultem fallicznym. Penis był czczony w różnych epokach i kulturach, jednak dopiero w naszej rzeczywistości nabrał mocy uzdrawiającej, a to dzięki Zdzisławowi M. fałszywemu hrabiemu i onkologowi. - Mamo, ty to oglądasz? – Z zażenowaniem odezwała się moja córka, widząc mnie wpatrującą się w ekran telewizyjny, na którym kadr po kadrze przesuwały się losy Majki, bohaterki serialu, który stał się antyreklamą badań profilaktycznych.

Jest zwykłym człowiekiem. Śmiało chodzi po świecie, patrzy prosto przed siebie. Nie zadziera głowy, bo nie umie, chyba że tylko po to, by spojrzeć w niebo i w oczy wyższych od siebie. W głowie buduje proste algorytmy, takie, które ma nadzieję, że wszyscy zrozumieją. Stara się to robić rozsądnie, by nikogo nie zrazić do siebie. Wręcz odwrotnie, każdego obdarza wielkim kredytem zaufania, naiwnie licząc, że obdarowany nie zaprzepaści, bo dlaczego ma być inaczej? Mówi prostymi słowami, liczy, że więcej ludzi go zrozumie. Wie, że słowa trafiają na różny grunt. Przecież każdy z nas jest inny i ma takie prawo, a On to akceptuje. To dane każdemu prawo, prawo wolnego wyboru, do niedawna drastycznie ograniczane.

,,Jazz – najbardziej tajemniczy gatunek muzyki. Nie wiadomo o nim praktycznie nic, ponieważ opisy uczestników koncertów jazzowych są sprzeczne. Krótko mówiąc, nigdy nie otrzymano dwóch jednakowych opisów jednego koncertu jazzowego.” Tak przynajmniej mówi nonsensopedia, z tym że wiele w tym prawdy. Ale czemu tak się podziało? Hmm.. To chyba wszystko nasza wina.. Nasza czyli słuchaczy.. Każdy przeżywa tą muzykę inaczej..

Na początku lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku Irak wybudował i uruchomił kopalnię odkrywkową fosfatów w Akashat i fabrykę nawozów sztucznych w Al Kaim. Wydobywane fosfaty zawierały znaczące domieszki związków promieniotwórczego uranu 235. W Al Kaim produkowano nawozy sztuczne, ale też oddzielano te związki uranu, które jako tzw. „yellow cake” mogły być używane zarówno do produkcji paliwa jądrowego, jak i broni atomowej.

Kto mógłby zachęcić do przeczytania swojej książki, najlepiej uczyniłby to jej autor. I tak o swojej pierwszej książce pt. "Tacy Sami" mówi jej autor Robert Kumorkiewicz. W wywiadzie opowiada o niej tak: "Jest to opowieść troszeczkę patetyczna, o wielkiej, niespełnionej, dramatycznej miłości syna do matki, której on nigdy nie poznał, gdyż została zamordowana. Kiedy ten fakt miał miejsce, ta makabryczna zbrodnia, Michael, czyli syn tej kobiety, jeden z bohaterów mojej książki, był nieświadomy co się dzieje wokół niego, gdyż był niemowlęciem, jego świadomość była wyłączona. Późniejszy proces dorastania, dojrzewania, postępował z dorastaniem całego wachlarza uczuć przeróżnej treści: nienawiść, bunt. Całe życie przepełniła wielka wręcz obsesja do zemsty. Jego celem życiowym stało się poznać, stanąć oko w oko, twarzą w twarz, z człowiekiem, który wyrządził taką krzywdę, zamordował jego matkę. I to mu się udało"

Zegarek wskazuje 3:45. Kto normalny wstaje o takiej porze? I to jeszcze po co? Po to żeby jechać na rower? Toż to czyste szaleństwo – pewno tak pomyślała połowa z Was. Ale nie ja. Już parę minut później pakuję rower na bagażnik, termometr wskazuje cudne 10st. Rzeźko. A miała być taka ciepła noc - myślę w duchu klnąc na naczelnego meteorologa w kraju. Przecież jest dopiero pierwsza połowa lipca! Naszym celem jest kraina Władysława Orkana. Gorce. Niewielkie pasmo niemal traperskie. Mniej popularne niż sąsiednie Tatry czy Pieniny.

Polska socjalna, czy Polska liberalna? Człowiek to istota, która potrzebuje zaspokajać swoje potrzeby, ponieważ jest to fundamentem jego prawidłowego funkcjonowania  w społeczeństwie. Zaspokojone potrzeby człowieka warunkują jego zdolność do działania, tworzenia i rozwoju. W przeciwnym wypadku nie jest on w stanie sprostać wyzwaniom życia, pozostaje wyizolowany i  odczuwa lęk, czuje się  samotny, opuszczony, nieszczęśliwy. Wszyscy potrzebujemy pić, jeść, pragniemy być kochani, chcemy obcować z innymi ludźmi. Każdy z nas ma potrzebę posiadania różnych dóbr. Zapewnienie podstawowych potrzeb daje nam poczucie bezpieczeństwa. Jeśli mamy środki do życia, to czujemy się bezpiecznie, gdyż naturalnym odruchem jest obrona swojego życia. Dziś większość aspektów życia opartych jest na pieniądzu, bogactwie, majątku. Wielu pragnie być bogatym, wielu nie, ale każdy chce mieć środki do życia, gdyż ich brak oznacza zagrożenie dla niego.

Raport MAK, miesięcznice, afery, ABW, CBA, zabijanie Pospieszalskiego, Kaczyński z wieńcem, Tusk w Dolomitach, komisje śledcze, smród na salonach, salony w burakach, buraki w skupie, skup się i myśl. Gdy patrzysz na doniesienia, gdy te doniesienia przetrawiasz, to dochodzi do drzwi, drzwi poznania, wystarczy je uchylić, zajrzeć tam, do domu poznania by poznać prawdę.

Tu Polskie Radio Program Trzeci, Zapraszamy do Trójki... Tak, co jakiś czas na falach UKF 92,00 Hz, brzmi, od ponad trzydziestu lat, zapowiedź spikera radiowego Polskiego Radio Programu Trzeciego. Program Trzeci to panteon samych osobowości: Marek Niedźwiecki, Wojciech Mann, Piotr Kaczkowski, Piotr Metz, Hieronim Wrona, Tomasz Sianecki, Grzegorz Miecugow, Kuba Strzyczkowski i inni. Można by tak długo wymieniać. Lepiej w tym miejscu napisać, że usłyszenie któregoś z nich, chociaż jeden raz, intryguje do tego stopnia, że chce się ich słuchać znów i znów.

Nasz kraj, kraj węgla i stali, i maków i konwalii. Kiedyś wielobarwny, wielokulturowy, lecz po panowania dwóch najbardziej złowrogich izmów, w całej izmów historii szary wyzuty z pawich barw. Po wielobarwności pozostały jedynie cmentarze - nieme świadectwa tych, co kiedyś zasiedlali nasz kraj. Obecność Żydów, kiedyś była czymś całkowicie naturalnym, małe miasteczka, całe dzielnice w dużych. Byli, wnosili nam swój koloryt i dzięki temu, że istnieli, że było ich wielu, mógł rozwijać się na naszej ziemi antysemityzm. Był czymś tak samo naturalnym jak obecność Żydów. Potem nastała wojna, a po niej komunizm. Żydzi zniknęli, zostały po nich cmentarze.

Tytułem wstępu: mija właśnie 10 lat odkąd zimowymi miesiącami jeżdżę wraz z rodziną i znajomymi na okoliczne stoki i miło spędzam czas na desce snowboardowej. 10 lat temu w naszych okolicach była to stosunkowo nowa zabawa, a ja wtedy byłem tak zafascynowany tym tematem, że po pierwszym dniu postanowiłem opisać swój „pierwszy raz” ;-) Obiecałem to również znajomym, którzy trzymali za mnie kciuki. Wszystko zaczęło się tak naprawdę już latem 2000 roku, kiedy to przyśniło mi się w nocy, że jeżdżę na desce ;-) Sen był tak bardzo realistyczny, a ja w tym śnie wyprawiałem TAAKIE rzeczy, że po przebudzeniu po prostu byłem przekonany, że już jestem snowboardzistą ;-) (wcześniej jeździłem trochę na nartach). W każdym razie temat deski przewijał się od tamtej pory w rozmowach ze znajomymi, czasami wzbudzając politowanie. Stąd też poniższa opowieść, która powstała zaraz po powrocie z pierwszego wyjazdu (wersja nieco okrojona)

Jak bardzo by chciał, jak bardzo pragnie tej mitycznej przynależności. W chwilach ciężkich jest mu już wszystko jedno, gdzie, z kim. Jest mu obojętne, kto wpływ na niego wywrze, czyje poglądy przyjmie za własne, kto go weźmie i ukształtuje na swój obraz i podobieństwo.

Zaczyna się zawsze w ten sam sposób. Czuje, Jej zimny, przenikliwy wzrok, pot leje się po plecach. A chce Jej tylko powiedzieć cztery słowa: „Kochanie”. „Idę”. „Na”. „Rower”. A Ona ma już na końcu języka "ja Ci k... dam rower" Ale nie. Dziś jest zupełnie inaczej obrała nową taktykę. Milczy. A to jest chyba jeszcze gorsze.. Więc zaczynam nawijać , że kolegów nie będzie, że piwa nie tknę bo przecież brzydzę się tego trunku, że będę grzecznie i bezpiecznie jechać i że... że wrócę jeszcze przed obiadem. Sam dobrze wiem że głupoty pieprzę i Ona też to wie. Wie że kumpli będzie mnóstwo, zjeżdżać będziemy po wypiciu całego zapasu piwa w schronisku i przynajmniej z dwa razy zaliczymy dzwona.

O potędze słowa popełniono już całe traktaty. I pewnie wiele nowego nie sposób tu dodać. To nasze kły i pazury, to nasze słońca i przestrzenie. Nasza wielkość i podłość. Niby nic takiego znowu: słowa właśnie, te które wypowiadamy, piszemy, którymi myślimy. Jeden z najbardziej prozaicznych elementów życia. Mogą być lekiem i trucizną.

Praca oddala od nas trzy wielkie niedole - nudę, występek i ubóstwo, to stwierdzenie Woltera znajduje potwierdzenie w naszym codziennym życiu. Praca potrzebna jest, by godnie żyć, by żyć wygodnie, by żyć w luksusie, by w ogóle żyć. Niewiele nieszczęść spotykających współczesnego człowieka osiąga granice traumy, jaką przeżywa osoba tracąca posadę i zostająca bez środków na utrzymanie. Media często informują o rodzinnych tragediach, których źródłem była utrata pracy, a co za tym idzie, stabilizacji i poczucia własnej wartości.

Woody Allen powiedział: "Dobrzy ludzie śpią lepiej od złych, ale ci drudzy bawią się znacznie lepiej, kiedy nie śpią." Miał rację? Możliwe. Bo kim tak naprawdę jest dobry człowiek? Prawie każdy starannie pielęgnuje w sobie myśl, że jest dobrym człowiekiem, ze spokojem i zadowoleniem patrzy w lustro, bo nikogo nie skrzywdził, a wręcz przeciwnie: dał drobne biednemu, wziął udział w akcji charytatywnej „Pajacyk”, sponsorował Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy.

Historia wzajemnych stosunków Polski i Rosji jest historią długą i zawiłą. Choć Polska i Rosja to sąsiedzi, którzy potrafią porozumieć się bez znajomości języka to czas pokazuje, że nie zawsze narody te darzyły się wzajemnie sympatią czy choćby szacunkiem. Historia obu krajów pamięta wiele wojen i waśni. Zaczęło się w XV wieku, pierwsze od najazdu Iwana III Srogiego na wschodnie kresy Wielkiego Księstwa Litewskiego, Litwa zaczęła szukać pomocy Polski i stopniowo wciągnęła ją w długotrwały konflikt na wchodzie. Posypały się wojny polsko – rosyjskie w kolejnych stuleciach.

Wędrówką życie jest człowieka*   Wędrówką jedną życie jest człowieka; Idzie wciąż, Dalej wciąż, Dokąd? Skąd? Dokąd? Skąd?