Artykuły

O potędze słowa popełniono już całe traktaty. I pewnie wiele nowego nie sposób tu dodać. To nasze kły i pazury, to nasze słońca i przestrzenie. Nasza wielkość i podłość. Niby nic takiego znowu: słowa właśnie, te które wypowiadamy, piszemy, którymi myślimy. Jeden z najbardziej prozaicznych elementów życia. Mogą być lekiem i trucizną.

Praca oddala od nas trzy wielkie niedole - nudę, występek i ubóstwo, to stwierdzenie Woltera znajduje potwierdzenie w naszym codziennym życiu. Praca potrzebna jest, by godnie żyć, by żyć wygodnie, by żyć w luksusie, by w ogóle żyć. Niewiele nieszczęść spotykających współczesnego człowieka osiąga granice traumy, jaką przeżywa osoba tracąca posadę i zostająca bez środków na utrzymanie. Media często informują o rodzinnych tragediach, których źródłem była utrata pracy, a co za tym idzie, stabilizacji i poczucia własnej wartości.

Woody Allen powiedział: "Dobrzy ludzie śpią lepiej od złych, ale ci drudzy bawią się znacznie lepiej, kiedy nie śpią." Miał rację? Możliwe. Bo kim tak naprawdę jest dobry człowiek? Prawie każdy starannie pielęgnuje w sobie myśl, że jest dobrym człowiekiem, ze spokojem i zadowoleniem patrzy w lustro, bo nikogo nie skrzywdził, a wręcz przeciwnie: dał drobne biednemu, wziął udział w akcji charytatywnej „Pajacyk”, sponsorował Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy.

Historia wzajemnych stosunków Polski i Rosji jest historią długą i zawiłą. Choć Polska i Rosja to sąsiedzi, którzy potrafią porozumieć się bez znajomości języka to czas pokazuje, że nie zawsze narody te darzyły się wzajemnie sympatią czy choćby szacunkiem. Historia obu krajów pamięta wiele wojen i waśni. Zaczęło się w XV wieku, pierwsze od najazdu Iwana III Srogiego na wschodnie kresy Wielkiego Księstwa Litewskiego, Litwa zaczęła szukać pomocy Polski i stopniowo wciągnęła ją w długotrwały konflikt na wchodzie. Posypały się wojny polsko – rosyjskie w kolejnych stuleciach.

Wędrówką życie jest człowieka*   Wędrówką jedną życie jest człowieka; Idzie wciąż, Dalej wciąż, Dokąd? Skąd? Dokąd? Skąd?