Archiwum

Gorlice - Siary - Sękowa - Męcina Mała - Męcina Wielka - Wapienne - Rozdziele - Lipinki - Wójtowa - Kobylanka - Kryg - Dominikowice - Gorlice   Opis Trasy Trasa łatwa, która w 98% prowadzi drogami asfaltowymi. Przejeżdżając tą trasą rowerową będziemy mogli zobaczyć tereny, na których do dnia dzisiejszego wydobywa się ropę naftową. Obszar ten często nazywany jest “Polskim Kuwejtem”. To tutaj powstawały pierwsze kopalnie ropy naftowej w Polsce, a ponad 150 lat temu Ignacy Łukasiewicz zapalił pierwszą lampę naftową na świecie. Trasa bierze swój początek przy krytej pływalni w Gorlicach i oznaczona jest zielonym szlakiem rowerowym. Jedziemy obok szpitala i kierujemy się w stronę Sękowej. W Sękowej warto odwiedzić drewniany kościółek wpisany na listę UNESCO. Główną drogą jedziemy jedynie około 1 kilometra i tuż przed mostem odbijamy w kierunku Wapiennego. Na odcinku kilkuset metrów znajdują się aż trzy bardzo ciekawe cmentarze wojenne z okresu I wojny światowej – nr 78, 79 oraz 80. Niestety położone są one na wzgórzach obok drogi asfaltowej i aby się do nich dostać trzeba zejść z roweru. Trzymając się zielonego szlaku rowerowego mijamy kolejno dwie Męciny, Wapienne, Rozdziele, Lipinki, Wójtowę i Libuszę. W każdej z tych wsi znajdują się cmentarze wojenne porozsiewane po lasach i wzgórzach. Na łąkach i pastwiskach w Lipinkach z pewnością zauważymy kiwony oraz trojaki, które nadal pracują i wydobywają ropę naftową. W Libuszy koniecznie trzeba odwiedzić Muzeum Przemysłu Naftowego i Etnografii założone w 1977 roku przez Annę i Tadeusza Pabisów. Oprócz wielu bezcennych pamiątek związanych z przemysłem naftowym, możemy również zobaczyć najróżniejsze przedmioty użytku codziennego z XIX i XX wieku. Kołowrotki, maselniczki czy młynki do pieprzu jakich większość młodych nigdy nie widziała. Po dojechaniu do Kobylanki szlak robi małą pętlę bardzo ciekawymi terenami pokopalnianymi. W Kobylance czeka nas jeszcze mały podjazd drogą asfaltową a następnie zjazd pod krytą pływalnię w Gorlicach.

  Gorlice(PKP) - przełęcz Zdżar(550 m n.p.m.) - Magura Małastowska (813 m n.p.m.) - Obocz (627 m n.p.m.) - Siary - Gorlice(PKP) Charakterystyka Ogólna Wycieczka prowadzi głównie górami, zalesionymi ścieżkami Magury Małostowskiej. Jedynie kilka kilometrów będziemy zmuszeni przejechać szosą. Tę 36-kilometrową pętlę zaliczyłem do trudnych, dlatego nie polecam jej na początek sezonu. Trudne odcinki są już na samym początku przy podjeździe na Bartnią Górę. Krótki bardzo trudny zjazd z Magury czeka nas mniej więcej w połowie wycieczki. Zaletą tej trasy jest to, że jest prosta orientacyjnie, gdyż od samego początku do końca prowadzi dobrze wyznaczonymi szlakami. Wycieczka jest zdecydowanie przeznaczona dla ludzi lubiących długie, nieco trudne podjazdy (pierwsze 17.4km jedziemy prawie cały czas pod górę). Nazwa extreme wzięła się stąd, że podczas wycieczki nie ma żadnego miejsca, w którym moglibyśmy uzupełnić braki płynów (prawie 30km bez choćby malusieńkiego strumyczka). Z góry przestrzegam aby uzupełnić zapasy w ostatnim sklepie w Gorlicach. Warunki te sprawiają, że wycieczka staje się wyzwaniem dla każdego, kto lubi sprawdzic swoją wytrzymałość i kondycję. Jeśli ktoś przeliczy się z siłami, to zawsze może skorzystać z przygotowanych wariantów, dlatego gorąco zachęcam do próby sił.  

Wysowa Zdrój - Huta Wysowska - Czertyżne - Banica - Izby - Bieliczna - Izby - Ropki - Hańczowa - Wysowa Zdrój     Opis  Trasy Wyjeżdzamy z Wysowej niebieskim szlakiem i ciągniemy asfaltem w kierunku Huty Wysowskiej. Po trzech kilosach pierwsze rozwidlenie drogi, jednak trzymamy się cały czas niebieskiego szlaku, bez względu na wszystko ;). Kilkanaście metrów musimy podprowadzić rower i za naszymi plecami zacznie ukazywać się panorama Wysowej. Szybka droga gruntowa doprowadzi nas do pensjonatu “Kudak”, przy którym odbijamy w lewo. Teraz naszym zadaniem będzie odszukanie szlaku rowerowego (czarny rowerzysta na białym tle) lub też po przejechaniu przez mostek odbicie w pierwszą drogę w prawo. Początkowo ostry podjazd, aż do Przełęczy Lipka, a w dalszej części zjazd przez nieistniejącą już wieś Czertyżne i dojazd do Banicy. Tuż za Izbami zaczyna się bardzo malownicza dolina po nieistniejącej wsi Bieliczna. Jedynym wspomnieniem po żyjących tu ludziach jest malutka murowana cerkiew oraz cmentarz. Wg mapy compassu z Bielicznej powinien znajdować się szlak rowerowy, którym przez Przełęcz Prehyba można dojechać Ropek. Jeżeli ktoś odszukał to oznakowanie to proszę o info, bo ja nie zauważyłem ani jednej tabliczki. Odpuściłem sobie więc przedzieranie się w ciemno przez las i postanowiłem wrócić się kilka kilometrów do Banicy i Głównym Szlakiem Beskidzkim dojechać do Hańczowej. W Hańczowej obowiązkowym punktem wycieczki jest zwiedzenie drewnianej cerkwi. Do Wysowej możemy oczywiście powrócić drogą asfaltową jednak polecam przejazd żółtym szlakiem rowerowym przez Dolinę Łopacińskiego.

Gorlice - Bielanka - Leszczyny - Nowica - Przysłup - Gładyszów - Kwiatoń - Kunkowa - Leszczyny - Gorlice Opis Trasy W końcu wiosna zawitała w ten zapomniany kawałek świata, który zwie się Beskidem Niskim. Pomimo miłego ciepełka i zieleniącej się trawki, leśne drogi nadal są mocno zabłocone, szczególnie te położone w wyższych partiach gór. Postanowiłem więc, że na dobry początek, pośmigam głównie po asfalcie. Wyjazd z Gorlic w kierunku Szymbarku, drogą krajową nr 28. Te kilka kilometrów, delikatnie mówiąc mało przyjemne. W okolicach Szymbarku, skręcamy w lewo na Bielankę (jest drogowskaz). Pierwsze kilka kilometrów prawie po płaskim. W Bielance warto odbić z głównej drogi i zwiedzić cerkiew. Wracamy na główną drogę i zaczyna się podjazd bez końca. Po kilku kilosach docieramy do rozgałęzienia drogi i odbijamy w kierunku Uścia Gorlickiego. Zjazd. Asfaltowy. Leśny. Szybki :-). Docieramy do miejscowości Leszczyny i pierwszą budowlą jest bardzo ładna cerkiew. Za cerkwią skręcamy w lewo. Po chwili kończy się asfalt i zaczyna… błotko. Czeka nas trochę orzeźwienia. Kilkakrotnie będziemy musieli przekroczyć potok o pięknej nazwie Przysłup ;). Docieramy do Nowicy, a w każdym trampku po litrze lodowatej wody z potoka. Aż chce się jechać dalej. Po prawej stronie Cerkiew w Nowicy. Warto podjechać do cudownego źródełka, o którym szczerze mówiąc niewiele wiem… oprócz tego, że jest cudowne ;). Po przejechaniu przez Przysłup, chciałem skręcić w prawo na żółty szlak i dojechać do Odernego. Jednak gdy już byłem w lesie na żółtym szlaku, coś mi się pokićkało i pojechałem leśną drogą nie wiadomo gdzie. Po jakimś kilometrze tonięcia w błocie zatrybiłem, że do Odernego to ja już dzisiaj nie dotrę. Postanowiłem kontynuować jazdę w ciemno. Po kilkunastu minutach dotarłem do Gładyszowa. Plan się zmienił. Postanowiłem “zahaczyć” o wszystkie drewniane cerkwie w okolicy, a jest ich kilka w niedużym promieniu. Najpierw dwie cerkwie w Gładyszowie, następnie dotarłem do cerkwi w Skwirtnem oraz Kwiatoniu i popedałowałem w kierunku Uścia gorlickiego. Tuż przed Uściem obiłem w prawo w kierunku Kunkowej. Znowu długi i ostry podjazd, który nie może się skończyć. Po drodze piękna panorama Odernego. W Kunkowej zwiedzam cerkiew i pedałuję do znanych już z dzisiejszej wycieczki Leszczyn i powrót do Gorlic przez Bielankę.

Wysowa Zdrój - Hańczowa - Skwirtne - Regietów - Przełęcz Regetowska (646 m n.p.m.) - Obicz (788 m n.p.m.) - Blechnarka - Wysowa Zdrój     Charakterystyka Ogólna Wycieczka ta jest krótka, lecz bardzo urozmaicona. Większość trasy to odcinki łatwe i nieco trudne. Jedynie wyjazd na Obicz jest bardzo trudny technicznie i wymagający od nas dobrej kondycji. Kilka trudnych, szybkich zjazdów wąskimi ścieżkami może podnieść poziom adrenaliny nawet najodważniejszym. Duża część wycieczki prowadzi polnymi drogami, skąd roztaczają się wspaniałe widoki na otoczające nas góry. Miłośnicy zabytków, również znajdą coś dla siebie. Po drodze mijamy cztery cerkwie i jedną kapliczkę z XVII w. Przed wyruszeniem warto dobrze zaznajomić się z opisem, gdyż większość trasy prowadzi poza szlakami turystycznymi, słabo uczęszczanymi drogami.

Zamieszczamy tutaj typowo rekreacyjne trasy odpowiednie na rodzinne weekendowe przejażdżki. Nie będą one od nas wymagać ogromnego harta ducha i świetnej kondycji ale na pewno zapewnią udane popołudnie w słoneczną sobotę lub niedzielę. Dostarczając pięknych widoków na Beskid Niski i zapewniając niewielką ale za to jak zdrową dawkę ruchu :) Po więcej tras zapraszamy tuż po stopnięciu śniegu i nadejściu wiosny jak narazie zamieszczamy tutaj jedną przykładową trasę którą już można sobie wpisać w wiosenne plany. Jeśli chciałbyś się podzielić jakąś rekreacyjną trasą której tutaj jeszcze nikt nie zamieścił pisz do nas! [email protected]   TRASY PODZIELONE SĄ ZE WZGLĘDU NA TRUDNOŚĆ:   TRASA ŁATWA TRASA ŚREDNIO-ŁATWA TRASA ŚREDNIA TRASA ŚREDNIO-ZAAWANSOWANA TRASA TRUDNA TRASA BARDZO TRUDNA

Zamieszczamy tutaj najbardziej wymagające od nas zarówno harta ducha jak i nogi trasy z Beskidu Niskiego.. Mamy nadzieję że nie jeden twardziel pozytywnie zawiedzie się na tych górach i nie okażą się one tak łaskawe i łatwe jak można to wysnuwać z nazwy. Jeśli chciałbyś się podzielić jakąś ekstremalną trasą której tutaj jeszcze nikt nie zamieścił pisz do nas! [email protected]   TRASY PODZIELONE SĄ ZE WZGLĘDU NA TRUDNOŚĆ:   TRASA ŁATWA TRASA ŚREDNIO-ŁATWA TRASA ŚREDNIA TRASA ŚREDNIO-ZAAWANSOWANA TRASA TRUDNA TRASA BARDZO TRUDNA    

Wysowa Zdrój - Cegiełka (807mn.p.m.) - Ostry Wierch (938 m n.p.m) - Izby - Czertyżne - Przełęcz Hutniańska (670 m n.p.m.) - Wysowa Zdrój     Charakterystka Ogólna Wycieczka ta prowadzi najwyższą częścią Beskidu Niskiego - Górami Hańczowskimi. W okolicy tej największą i najbardziej znaną miejscowością jest Wysowa Zdrój, w której zaczyna się nasza trasa. Trasę zaliczyłem do bardzo trudnych przede wszystkim z powodu pierwszych 8km. Odcinek ten prowadzi masywem Ostrego Wierchu (Cegielka, Ostry Wierch, Biała Skała aż do przełęczy Perehyba), który przysparza trudności zarówno technicznych, jak i kondycyjnych nie tylko początkującym rowerzystom. Dalej trasa jest już bardzo przyjemna. Będziemy jechać jedną z najbardziej malowniczych dolin Beskidu Niskiego, doliną Białej. Niegdyś istniała tutaj, u stóp Lackowej, wieś Bieliczna, po której pozostała tylko murowana cerkiew. Kolejną, również murowaną, cerkiem zobaczymy w Izbach. Dalej poprowadzi nas dawny szlak handlowy, który opuszczamy tuż przed Czertyżnem. Odtąd jedziemy drogami polnymi aż do samej Wysowej. Po drodze przekraczamy dwie nie sprawiające trudności przełęcze (Lipkę i Hutniańską) oraz przejeżdżamy przez tereny dwóch nie istniejących wsi (Czertyżne, Ropki) Warto wjechać ostro na ostry by zobaczyć Lackową i jeszcze raz przekonać się o dzikości Beskidu Niskiego. Na koniec trzeba jeszcze podkreślić że część wycieczki prowadzi granicą państwa, dlategowarto mieć przy sobie jakiś dowód tożsamości.

Jeżeli masz ochotę na spędzenie wolnego czasu z dala od dużych miast i lubisz góry, w których trzeba liczyć na własne siły to Beskid Niski jest właśnie dla Ciebie! Spotkasz tu strome, choć nie za wysokie wzgórza i długie doliny. W wielu przypadkach tylko samotne krzyże, resztki piwnic i zdziczałe sady będę świadczyły o tym że kiedykolwiek stanęła tam ludzka stopa. Słabe zaludnienie terenu i niewielki wręcz sporadyczny ruch turystyczny sprawiają że w Beskidzie Niskim rowerzysta może czuć się swobodnie nawet drogi Magurskiego Parku Narodowego stoją dla rowerzystów otworem, i nie trzeba tam omijać ciągnących szlakiem tabunów turystów. To chyba jedna z największych zalet tych gór. Oprócz ciszy i spokoju oferują one też nie bywałe wrażenia wizualne. Na posiadaczy rowerów górskich czekają kilometry dróg gruntowych i wąskich ścieżek na grzbietach wzgórz.   Beskid Niski „Kraina łagodności” to chyba najlepsze określenie dla tego kawałka naszych Karpat. Rozciąga się on między dwiema przełęczami: Przełęczą Tylicką na zachodzie i Przełęczą Łupkowską na wschodzie. Mówiąc prościej jest on „wciśnięty” między Beskid Sądecki a Bieszczady. A już tak całkowicie prosto mówiąc na południu Polski w okolicach miejscowości Krynica-Gorlice-Dukla-Rymanów. Beskid Niski zajmuje obszar na tyle rozległy, że każdy znajdzie coś na miarę swoich potrzeb, kondycji i stylu jazdy. Góry są tu niższe, a doliny szersze niż choćby w sąsiednich Bieszczadach czy Beskidzie Sądeckim. Ale to wcale nie znaczy, że jest mniej ciekawie. Bo Beskid Niski zajmuje obszar na tyle rozległy, że każdy znajdzie coś na miarę swoich potrzeb, kondycji i stylu jazdy. Nawet Ci z apetytem na najbardziej wymagające trasy. Można się wyszaleć i wykrzyczeć. I tylko pogadać nie ma z kim... Cisza i pustka wokół. Nie ma tu już od lat rdzennych mieszkańców. Beskid Niski opustoszał, kiedy barwnych i serdecznych Łemków przesiedlono na tereny byłego Związku Radzieckiego i ziemie zachodnie.     Jeśli chcesz z nami współpracować w zakresie rowerów pisz na adres:[email protected]

Podobno na narkozie nie odczuwamy nic. A sny? Podobno bywają. I można się bać, że będą tak dobre, jak nic z tego, co pojawia się tu i teraz. Oczywiście. Zaraz potem oblatuje człowieka strach: „A co, jeśli zrobi się tam tak fajnie, że nie będę chcieć wrócić?”

Myślisz że umiesz jeździć na „góralu”? Jesteś w błędzie. Ja tę trudną sztukę opanowałem dopiero na TransCarpatii – najcięższym wyścigu rowerowym w tej części Europy. I nie ważne ile przejechałeś i jak masz twardą łydę, na pewno tutaj nauczysz się czegoś zupełnie nowego.

Większość romansów zaczyna się raczej pozytywnie... Ona spotyka go gdzieś na ulicy, On ciągle o Niej rozmyśla.. Ale ten romans miał raczej zupełnie inne początki, złe początki.

Przypominają mi się moje niedawne dyskusje na forum, dyskusje w których częstym kontrargumentem wobec moich wypowiedzi był używany zwrot „ wszyscy myślą inaczej ” lub „wszyscy twierdzą inaczej”. Pomyślałem, że może warto by przeanalizować kim są ci WSZYSCY. Tym bardziej kiedy tego kontrargumentu używa się w mało licznych grupach jak w rozmowie dwóch lub trzech osób.

Zespół gospodarzy turnieju, GKPS Gorlice, prowadzony przez Krzysztofa Kozłowskiego, awansował do ćwierćfinału Mistrzostw Polski w siatkówce juniorów, po zwycięstwie 3-1 nad zespołem Wikinga Tomaszów. W trzecim meczu 1/8 finału Mistrzostw Polski Juniorów (Grupa VII), po bardzo dobrym i emocjonującym spotkaniu, Juniorzy GKPS Gorlice, pokonali zespół faworyta tego turnieju, MUKS Wiking Tomaszów Mazowiecki, w stosunku setów 3:1.  

W ostatnim meczu rozgrywek IV ligi nasza drużyna występująca w siedmioosobowym składzie, przegrała w Libiążu z zespołem KS Janina w stosunku 3:0 (14,19,18) Mecz ten nie miał już żadnego wpływu na kolejność końcową tabeli rozgrywek, w związku z tym kilku podstawowych zawodników zespołu mogło nie wziąć w nim udziału, aby uzupełnić zaległości w szkole, spowodowane częstymi wyjazdami na zawody Juniorów. GKPS: NIKIEL Przemysław(C), PUŚCIZNA Dominik, GÓRA Marcin, KRUPCZAK Gniewek, GAWLAK Mateusz, NIEMIEC Bartłomiej, JURCZAK Damian. Trener: Wojciech GORZKOWICZ Tabela rozgrywek: Pozycja Zespół Mecze Wyg Prz Sety Sety Rat MPkt Zd:St MPkt Rat Pkt 1 (1) GKPS Gorlice 15 13 2 40:10 4.000 1074:815 1.318 39 2 (2) MKS Biskupice 15 13 2 40:14 2.857 1280:1046 1.224 37 3 (3) GKS Janina Libiąż 15 10 5 35:19 1.842 1159:943 1.229 31 4 (4) Grom Gromnik 14 8 6 30:22 1.364 1150:1112 1.034 24 5 (5) Sokół Tuchów 15 7 8 29:26 1.115 1155:1171 0.986 24 6 (6) Orzeł Ciężkowice 15 8 7 28:29 0.966 1084:1077 1.006 23 7 (7) UKS Siemaszka Piekary 15 6 9 26:30 0.867 1116:1117 0.999 19 8 (8) Dalin Myślenice 14 6 8 25:30 0.833 1160:1192 0.973 18 9 (9) LKS Wolania Wola Dębińska 14 5 9 18:31 0.581 912:1075 0.848 13 10 (10) UKS Zelina Jurków 14 4 10 16:36 0.444 924:1106 0.835 11 11 (11) LKS Czarni Koziniec 14 0 14 2:42 0.048 721:1081 0.667 1

Każdy z nas słyszał o Świętej Inkwizycji. Mając w pamięci książkę Umberto Eco „ Imię Róży”, oraz film oparty na tej powieści, łatwo wyobrażamy sobie Inkwizycję jako tajną, kościelną policję, w której służyli fanatycy zdolni do posyłania na stos tysięcy ludzi. Wielu krytyków Kościoła z lubością odwołuje się do rzekomych zbrodni dokonywanych przez inkwizytorów. Padają przy tym szokujące dane, liczba ofiar czasami idzie w miliony. Jak jednak było naprawdę? Czym była Święta Inkwizycja, i dlaczego powstała? Ile ofiar naprawdę przyniosła jej działalność?

„76 proc. badanych przez TNS OBOP uznało demokrację za najlepszą ze znanych form rządzenia; przeciwnego zdania było 14 proc. Zdania w tej sprawie nie ma 8 proc. Ankietowanych(...) PAP, 1 lutego 2011

Dziś (31 stycznia 2011) na konferencji prasowej w Chorzowie Jurek Owsiak zdradził pierwsze zespoły, które zagrają na Przystanku Woodstock 2011 r. w Kostrzynie nad Odrą. Zapraszamy na Festiwal, w tym roku startujemy w czwartek, a koncertową ucztę kończymy w sobotę (4,5,6, sierpnia). Pierwsza ekipa, to Gogol Bordello - 9-osobowa nowojorska formacja, w skład której wchodzi dwóch Rosjan, pół-Chinka pół-Szkotka, Żyd, Etiopczyk, Ekwadorczyk, Tajka, Amerykanin i jeden Ukrainiec. Mieszanka tyle nietypowa, co wybuchowa, bowiem muzyka Gogol Bordello to żywiołowa mieszanka punku i rocka grana z ukraińskim sznytem.

Min, Priap, Dionizos - to bogowie płodności, mocno związani z kultem fallicznym. Penis był czczony w różnych epokach i kulturach, jednak dopiero w naszej rzeczywistości nabrał mocy uzdrawiającej, a to dzięki Zdzisławowi M. fałszywemu hrabiemu i onkologowi. - Mamo, ty to oglądasz? – Z zażenowaniem odezwała się moja córka, widząc mnie wpatrującą się w ekran telewizyjny, na którym kadr po kadrze przesuwały się losy Majki, bohaterki serialu, który stał się antyreklamą badań profilaktycznych.

Jest zwykłym człowiekiem. Śmiało chodzi po świecie, patrzy prosto przed siebie. Nie zadziera głowy, bo nie umie, chyba że tylko po to, by spojrzeć w niebo i w oczy wyższych od siebie. W głowie buduje proste algorytmy, takie, które ma nadzieję, że wszyscy zrozumieją. Stara się to robić rozsądnie, by nikogo nie zrazić do siebie. Wręcz odwrotnie, każdego obdarza wielkim kredytem zaufania, naiwnie licząc, że obdarowany nie zaprzepaści, bo dlaczego ma być inaczej? Mówi prostymi słowami, liczy, że więcej ludzi go zrozumie. Wie, że słowa trafiają na różny grunt. Przecież każdy z nas jest inny i ma takie prawo, a On to akceptuje. To dane każdemu prawo, prawo wolnego wyboru, do niedawna drastycznie ograniczane.

,,Jazz – najbardziej tajemniczy gatunek muzyki. Nie wiadomo o nim praktycznie nic, ponieważ opisy uczestników koncertów jazzowych są sprzeczne. Krótko mówiąc, nigdy nie otrzymano dwóch jednakowych opisów jednego koncertu jazzowego.” Tak przynajmniej mówi nonsensopedia, z tym że wiele w tym prawdy. Ale czemu tak się podziało? Hmm.. To chyba wszystko nasza wina.. Nasza czyli słuchaczy.. Każdy przeżywa tą muzykę inaczej..