Wyprawa do Rzymu - relacja

I wreszcie można było zmienić kartkę w kalendarzu z drugiego na trzeciego lutego. Niby nic, ale dla wielu ta 5. niedziela roku miała być początkiem czegoś nowego.

Dla nas – założycieli Fundacji - to pierwszy organizowany wyjazd pod jej szyldem. Dla uczestników wyprawy pierwszy lot samolotem, pierwsza wizyta w Rzymie, pierwsza audiencja u Ojca Świętego, pierwsza...

Pobudka była bardzo wcześnie rano. Niektórzy woleliby pewnie o niej zapomnieć. Fakt jest taki, że już o 3.30 byliśmy w drodze na lotnisko. Wylot zaplanowano na godzinę 9 rano, ale w związku z tym, że uczestnikami były również osoby na wózkach, konieczne było dosyć wczesne przybycie. Odprawa jak i inne procedury pozwalające na znalezienie się na pokładzie Boeinga przebiegły tak sprawnie, że w zasadzie nie ma o czym opowiadać.

Po szczęśliwym locie, w czasie którego mięliśmy możliwość podziwiać między innymi Alpy (które zrobiły największe wrażenie), odczuć lekkie turbulencje i na szczęście nie użyć torebek papierowych, o godzinie 11 byliśmy na Ciampino Airport. Na miejscu czekał na nas umówiony bus, którym podróżowaliśmy po Wiecznym Mieście przez pozostałe dni wyprawy.

W trakcie pobytu w Rzymie mieliśmy szczęście nocować w Domu Pielgrzyma imienia Jana Pawła II (Opera Don Orione), założonego z inicjatywy poprzednika Benedykta XVI. Zorganizowane grupy osób niepełnosprawnych i opiekunów po spełnieniu kilku wymagań, mają prawo do darmowego pobytu (5 noclegów) oraz wyżywienia.

Tuż po zameldowaniu postanowiliśmy poznać najbliższą okolicę Domu Pielgrzyma. Na pierwszy rzut poszły pizzerie. Dziś chyba mało kto pamięta, że kiedyś było to danie dla biednych ludzi. Teraz być w we Włoszech i nie zjeść pizzy - nie mieściło nam się w głowie.

Po kolacji udaliśmy się na pierwsze zwiedzanie Rzymu. Takie klasyczne „Rzym by night”. Okazało się, że był to strzał w dziesiątkę i ostatni dzień, w którym mogliśmy podziwiać Plac Św. Piotra w świątecznej oprawie. Wciąż jeszcze znajdowała się na nim choinka i szopka przedstawiająca Betlejem w Boże Narodzenie.

W trakcie kolejnych dni, spokojnym tempem, dostosowanym do możliwości uczestników wyprawy zwiedzaliśmy najważniejsze zabytki Rzymu: Plac Hiszpański i Schody Hiszpańskie – rzetelnie szliśmy nimi w górę i w dół; Fontanna di Trevi – wrzucono monety pięciogroszowe w liczbie 7 sztuk; Panteon; Plac Navona – opowiadając o nim jeden kolega opisał go „aaa, taki ładny plac z trzema fontannami”; Koloseum, Forum Romanum – robiące ogromne wrażenie ruiny starożytnego Rzymu; Plac Wenecki – znów plac, ale teraz z ładnym i wielkim pomnikiem (Króla Wiktora Emanuela II); czy też piękna Bazylika św. Jana na Lateranie.

Tak na prawdę, spokojne – z przyczyn obiektywnych - było tylko tempo zwiedzania. Natomiast patrząc na energię i błysk w oku z jakim wszyscy uczestnicy pochłaniali atmosferę Rzymu, mieszankę cywilizacji starożytnej i tej po narodzeniu Chrystusa, można było zauważyć, że nie jest to „ot taki sobie wypad na miasto”.

Najważniejsze wydarzenia odbywały się jednak w Watykanie. Najpierw, we wtorek 4 lutego postanowiliśmy zwiedzić Muzeum Watykańskie, gdzie fantastycznie przeplatały się dzieła sztuki sakralnej i świeckiej z różnych epok. W szczególności zrobiła na nas wrażenie Kaplica Sykstyńska, ale na kim ona wrażenia nie robi? Po południu udaliśmy się do Bazyliki Świętego Piotra, gdzie po krótkim zwiedzaniu każdy miał czas na skupienie i modlitwę przy grobie błogosławionego Jana Pawła II.

W środę natomiast, w Auli Pawła VI wzięliśmy udział w audiencji generalnej z Papieżem Benedyktem XVI. Dzięki odpowiednio wczesnemu przybyciu mieliśmy rewelacyjne miejsca, tuż obok biskupów z Afryki, niemalże w centrum wydarzeń. Dodatkowo nasza Fundacja, jako uczestnik audiencji została wymieniona z nazwy więc wszyscy się ucieszyliśmy, że znają nas tam gdzie trzeba.

Czwartek i piątek ponownie spędziliśmy na zwiedzaniu i spacerowaniu po Rzymie i Watykanie. W ostatni dzień, przed wyjazdem udaliśmy się na mszę świętą do Bazyliki Św. Piotra, by podziękować Panu Bogu za wspaniały tydzień i prosić o szczęśliwy powrót do domów.

W samolot powrotny do Krakowa wsiedliśmy w piątek 8 lutego o godzinie 17.30 i już o 20 wylądowaliśmy na zimnym, wilgotnym, zaśnieżonym lotnisku Jana Pawła II, tęskniąc od razu do ciepłego i słonecznego Rzymu.

Wycieczka nasza prawidłowo ogłoszona została wyprawą. Podróżowanie i zwiedzanie Wiecznego Miasta dla osób niepełnosprawnych nastręcza wiele trudności. Ulice i chodniki Rzymu najczęściej wyłożone są drobną kostką brukową, tyleż podnoszącą walory estetyczne co posiadającą mnóstwo nierówności i dziur. Włosi odnoszący się do nas z dużą życzliwością, równocześnie nic sobie jednak nie robili z zakazów parkowania na miejscach dla osób niepełnosprawnych czy na chodnikach, blokując całkowicie przejście. Skutkiem tego wiele razy musieliśmy lawirować po ruchliwej drodze, pomiędzy jadącymi samochodami. Bezpieczne spacery ulicami Rzymu wymagają więc od asystentów osób niepełnosprawnych wiele siły, odpowiedzialności i doświadczenia.

Wspaniały jest stosunek władz państwowych zarówno z Włoch jak i Watykanu do grup osób niepełnosprawnych. Wszystkie muzea oraz najważniejsze zabytki mogliśmy zwiedzać za darmo, bądź przy opłaceniu symbolicznej kwoty oraz nie czekając w niekiedy kilkudziesięciometrowych kolejkach. Otrzymaliśmy również specjalny numer i kartę parkingową, dzięki której mogliśmy dojechać w zasadzie wszędzie, nie musząc obawiać się o koszty parkowania czy mandaty.

Ta wyprawa nie mogłaby się odbyć bez wsparcia ludzi dobrej woli i naszych sponsorów.

Bardzo serdecznie pragniemy podziękować naszemu głównemu sponsorowi, firmie LIFE CARE GL + Sp. z o.o., której wsparcie finansowe pozwoliło nam dopiąć całkowicie budżet wyprawy.

Dziękujemy osobom prywatnym, które wsparły nas finansowo. Wszystkim postaramy się jak najszybciej dostarczyć obiecane podziękowania i prezenty, będące naszym wyrazem wdzięczności.

Jesteśmy wdzięczni panu Staroście Mirosławowi Wędrychowiczowi za zaufanie nam i objęcie honorowego patronatu nad naszym wyjazdem oraz radnym powiatowym za zbiórkę pieniędzy.

Pragniemy również podziękować Orkiestrze Dętej z Dominikowic, Państwowej Szkole Muzycznej w Gorlicach i panom Romanowi Korbiczowi i Henrykowi Rąpale za zorganizowanie koncertu, podczas którego zbierano datki na naszą Wyprawę.

Dziękujemy naszym lokalnym mediom: telewizji RTVG, portalowi HaloGorlice oraz pismom Gazeta Gorlicka i Echo Gorlic, za pomoc w rozpropagowaniu naszej wyprawy.

Podczas podróży osiągnęliśmy cele jakie wcześniej sobie założyliśmy: przełamanie barier – począwszy od finansowych, przez logistyczne, skończywszy na tych, które gnieżdżą się głęboko w naszej psychice. Udowodniliśmy innym, że niepełnosprawni mogą podróżować i spełniać swoje marzenia. Zdopingowało to nas do zorganizowania jeszcze większej wyprawy w przyszłym roku. Mamy już ustalony kolejny termin pobytu w Domu Pielgrzyma, gdzie w lutym 2014 roku pragniemy zabrać ze sobą ponad 25 osób niepełnosprawnych z terenu naszego powiatu. Pomożecie?

Jeszcze raz dziękujemy i pozdrawiamy serdecznie

Uczestnicy i organizatorzy Wyprawy do Rzymu.

Dziękujemy serdecznie Pani/Panu: Łukaszowi Adamowiczowi, Alicji Baran, Halinie Belczyk, Łukaszowi Brzędkowskiemu, Włodzimierzowi Chaładajowi, Jerzemu Czajce, Katarzynie Ćwiklik, Bogusławowi Dąbrowskiemu, Henrykowi Galiszewskiemu, Kazimierzowi Grzybowi, Agnieszce Sondaj-Gurba, Łukaszowi Jamro, Edycie Janik, Ewelinie Kalisz-Korzeń. Marzenie Kuźniar, Magdalenie Lechowskiej, Barbarze Lisowskiej, Beacie Liszce, Jackowi Łuczakowi, Beacie Majcher, Jerzemu Muzyce, Grzegorzowi Piskorkowi, Urszuli Sojce, Dominice i Wojciechowi Toporkiewiczom, Małgorzacie Wójciek, Halinie Żak oraz osobom pragnącym pozostać anonimowe.