Zła wola przewożącego, pośpiech, a może brak możliwości? Prawo.
Podróżni przyzwyczaili się do pewnej wygody i tego, że płacąc za bilet mają prawo więcej wymagać. Zatrzymanie się autobusu w dowolnie wybranym miejscu nie zalicza się jednak do tej kategorii spraw, których można się domagać prośbą lub groźbą. Wsiadanie i wysiadanie możliwe jest tylko w wyznaczonych miejscach. Nie ma przy tym znaczenia trasa – lokalna czy dalsza – na każdej z nich przewoźnicy deklarują wybrane przez siebie przystanki, z których mają prawo zabierać podróżnych i wysadzać ich tam. Podany do publicznej wiadomości rozkład, który dodatkowo musi widnieć na danym przystanku powoduje, że kontrola prawidłowości przewozów jest bardzo łatwa.
Brzmi jak oczywistość, której nie trzeba tłumaczyć.
Prośby do kierowców o złamanie przepisów pojawiają się często i traktowane jako coś normalnego.
Prawdopodobnie nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że za złamanie prawa grożą wysokie kary, a kontrole ruchu drogowego nie są rzadkie. Kontrola tego typu odbywa się czasem na drogach naszego powiatu i ma za zadanie wychwycenie tych przewoźników, którzy postępują niezgodnie z zasadami.
Zgodnie z przepisami nie wolno zatrzymywać się:
- przy przystankach na których nie zamieszczono informacji o ich rozkładzie jazdy (dni, godziny kursowania)
- korzystania z przystanków w sposób niezgodny z przepisami (np. dodatkowe przewozy poza dniami i godzinami określonymi w rozkładzie)
- wysadzania i zabierania podróżnych spoza przeznaczonych do tego miejsc.
Wyjątkiem są sytuacje szczególne: gdy stan pasażera zagraża innym lub jemu samemu, gdy dojdzie do zagrożenia życia lub zdrowia pasażerów. Mówimy jednak wtedy o odstąpieniu od umowy przewozu w czasie podróży i tylko wtedy kierowy nie będzie groziła kara za złamanie przepisów.
Ważne jest tu jednak zastrzeżenie, że sam fakt bycia osobą starszą, niepełnosprawną, opiekującą się małym dzieckiem lub w ciąży nie usprawiedliwia wysadzania tej osoby poza wyznaczonymi miejscami. Fakt, że dla osób takich byłoby to wygodne i ułatwiło dalszą drogę nie może być traktowany jako podstawa wspomnianego odstąpienia.
„Przecież to pana nic nie kosztuje, zatrzymać się” – argumentuje podróżny.
„Dokładnie 3000 złotych” – może odpowiedzieć, zgodnie z prawdą, kierowca.
Nie ma przeszkód prawnych by przewoźnicy reagowali na sytuację zmian w dynamice ruchu pasażerskiego i występowali o zmiany w zakresie zezwolenia, na podstawie którego wykonują kursy. Bez takiej regulacji przejazdu kierowca, wyświadczając nam uprzejmość naraża się na wysoką karę pieniężną, a nawet odebranie zezwolenia na przewozy! Może też narazić się na konsekwencje służbowe.
Kierowcy doskonale rozumieją pasażerów, jednak fakt, że nawet w Gorlicach kontrole tego typu miały już miejsce, a życzliwi kierowcy musieli uiścić wspomnianą kwotę. Podróżując powinniśmy rozumieć, jak nasza niewinna na pozór prośba może skomplikować życie kierowcy.
foto: pixabay
informacje za:
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe
Napisz komentarz
Komentarze