Madlen. Na nowo [POEZJA MOJĄ MUZĄ]

„Na nowo”

Czy znasz to uczucie;
Moc niewiary w siebie 
W sercu ostre kłucie
Stojąc gdzieś przy drzewie?

Stojąc, obserwując 
Czy coś się wydarzy
Krótko rzecz ujmując 
Każdy o czymś marzy...

Każdy myśli, czeka
Co życie przyniesie 
To w rękach człowieka 
Czy się coś "odniesie"...

Czy się coś osiągnie
Mimo przeciwności
To, co w dół nas ciągnie 
Nasze wątpliwości...

Człowiek ma słabości,
Traumy czy kryzysy
Chwile smutku, złości
Głodu jak tygrysy

W tym życiu walczymy
O lepszą posadę
A jednak milczymy 
Doznawając zdrady

Zdrady samych siebie,
Gdy - to my - niepewni
Uciekamy wszędzie 
Od szczęścia rozlewni

Ta radość to talent 
A gdy zmarnowany 
Rzucony na fale
Tam go zatapiamy

Nie chcemy dać szansy
Aby, ot, na nowo
Pisać swe "niuansy"
Z podniesioną głową

Warto więc otworzyć 
Drzwi ludzkiego wnętrza
By móc dawać, tworzyć 
Rozgrzewając serca...