A jak Anna German

Anna i jej rodzice

Urodzona 14 lutego 1936 w Urgenczu w Uzbeckiej SRR (ZSRR),była córką Irmy Martens z pochodzenia holenderki i Eugena Germana, a właściwie Hoermana. Ojciec Anny z pochodzenia Niemiec, w 1938 roku został aresztowany i rozstrzelany przez NKWD. Irma Martens wraz z najbliższymi, przez kilka lat zmieniała miejsce zamieszkania w obawie przed aresztowaniem. W Kirgistanie poznała Polaka Hermana Bernera i w kwietniu 1942 roku wyszła za niego za mąż. Było to małżeństwo z rozsądku, Berner bowiem jako członek armii Berlinga dawał jej szansę opuszczenia ZSRR. W październiku 1943 roku Berner prawdopodobnie ginie pod Lenino, niejasne są jednak okoliczności jego śmierci. Irma Berner zaczęła w Polsce nowe życie. W czerwcu 1946 roku zamieszkała z matką i córką w Szczecinie, a trzy lata później przeniosły się do Wrocławia. W obawie przed służbami bezpieczeństwa dopuściła się nawet sfałszowania dokumentów ( podała że ojciec Anny był Polakiem), ale dzisiaj każdy jest w stanie to zrozumieć, gdyż po prostu chciała zapewnić bezpieczeństwo swoim bliskim.

Start w dorosłość i pierwsze kroki na scenie muzycznej

Anna German opanowała perfekcyjnie język polski, w 1955 roku zdała maturę, podjęła też studia na Wydziale Geologii. Występowała w studenckim teatrze Kalabmur, by już wkrótce dać się poznać jako laureatka II miejsca w Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie utworem „Tak mi z tym źle”. Rok później, w 1964 śpiewając „Tańczące Eurydyki” zdobyła II miejsce na Festiwalu Piosenki w Opolu. W ten sposób rozpoczęła się jej wielka przygoda z muzyką. Nagrody na Festiwalu Piosenki w Sopocie( 1964) i w Opolu (1965) stanowić miały tylko przedsmak tego, co dopiero miało nastąpić.

Włoska bajka

W 1966 roku Anna German podpisała trzyletni kontrakt z włoską wytwórnią fonograficzną CDI. Jako pierwsza Polka wzięła udział w słynnym Festiwalu San Remo w 1967 roku, była też pierwszą cudzoziemką, która uczestniczyła w Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej. Anna German zachwyciła Włochów swoim talentem i nietuzinkową urodą. Podczas pobytu w Viareggio otrzymała tzw. Oscara Sympatii, a po występie na Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej nagrała płytę. W Fotli miał miejsce jej pierwszy solowy koncert. Wszystko zaczęło się w jej życiu układać, miała szanse odnieść wielki sukces we Włoszech. Do tego czuła wsparcie bliskiego przyjaciela Zbigniewa Tucholskiego. I nagle wypadek samochodowy pod Bolonią rujnuje jej wielkie plany. Anna wypadła przez szybę sportowego fiata 850 i doznała ciężkich obrażeń ciała: wielokrotnego złamania kończyn, urazu kręgosłupa i klatki piersiowej. Założono jej gips od szyi po stopy. Przez tydzień znajdowała się w stanie śpiączki. Z pomocą najbliższych zaczęła psychicznie i fizycznie dochodzić do siebie w Instytucie Ortopedycznym Rizzoli w Bolonii. Dalsze leczenie przebiegało już w kraju, najpierw był to pobyt w szpitalu, a potem kilkumiesięczna rehabilitacja.

Zbigniew Tucholski

Łączyła ich wielka przyjaźń, która zdała swój egzamin po wypadku Anny. Poza matką , to właśnie Tucholski nie odstępował jej o krok, podnosił na duchu, motywował do powrotu do zdrowia. Ich wspólny znajomy wspominał, że po powrocie do Polski, Anna i Zbigniew zamieszkali razem na Powiślu. Wieczorami gdy wszyscy kładli się spać, on wynosił Annę do windy, potem wiózł samochodem nad Wisłę i tam nocami piosenkarka uczyła się chodzić na nowo. To oddanie i bezinteresowność zbliżyło przyjaciół jeszcze bardziej. W marcu 1973 roku pobrali się, a w listopadzie w 1975 roku przyszedł na świat ich syn Zbigniew.

Kariera po wypadku

Wypadek przekreślił dobrze zapowiadająca się karierę we Włoszech, ale Anna German nie dała o sobie zapomnieć w Polsce. W 1970 roku nagrała płytę” Człowieczy los” i za tytułową piosenkę otrzymała w tym samy roku nagrodę na Festiwalu Piosenki w Opolu. Rok 1971, to kolejna wygrana w Opolu. Swoim występem uświetniła również uroczystość otwarcia katowickiego Spodka w maju 1971 roku. W roku 1973 piosenką „Ballada o niebie i ziemi” zwyciężyła Festiwal Piosenki w Opolu . Specjalnie na cześć Mirosława Hermaszewskiego, pierwszego Polaka w kosmosie, napisała w 1978 roku piosenkę „ W wielkiej kosmicznej rodzinie”. Była także kilkakrotna uczestniczką Festiwalu Piosenki Żołnierskiej, między innymi w 1979 roku otrzymała „ Złoty Pierścień” za utwór „O czym Bałtyk opowiada” oraz honorową nagrodę „Złoty Kord” od tygodnika „ Żołnierz Polski”. Swoim głosem czarowała również w Zielonej Górze podczas Festiwali Piosenki Radzieckiej.

Nagrody

Anna German odbierała nie tylko nagrody podczas festiwali. W 1968 r. za wybitne osiągnięcia w dziedzinie polskiej piosenki popularyzowanej w radiu i telewizji otrzymała Nagrodę Komitetu ds. Radia i TV. Trzy lata później w 1971 r. przyznano jej Nagrodę Miasta Warszawy za wybitne osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania kultury. Z kolei w 1974 roku German odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi. Na tym nie koniec zaszczytów, w 1980 uhonorowano ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za osiągnięcia artystyczne . Dodatkowo popularyzując polską piosenkę w ZSRR otrzymała Honorową Odznakę TPPR .

Aktorka i pisarka

Anna German zagrała w dwóch filmach: najpierw w 1966 roku w filmie Zofii Dybowskiej- Aleksandrowicz pt. „ Marynarka to męska przygoda”, a potem w 1970 roku u Andrzeja Wajdy w filmie „ Krajobraz po bitwie”. German jest także autorką wspomnień o pobycie we Włoszech – „ Wróć do Sorrento?”, które powstały w okresie rehabilitacji po tragicznym wypadku.

Dla Rosjan była "naszą Anuszką"

Śpiewając po rosyjsku Anna German szybko zjednała sobie mieszkańców ZSRR. Do dzisiaj na wschód od polskiej granicy, docenia się jej talent, a utwory German grane są w tamtejszych mediach każdego dnia. Niektórzy otwarcie mówią, że w Polsce German była tylko piosenkarką, natomiast w ZSRR traktowano ją jak boginię. Pisano o niej: „Anioł, czysta, szlachetna dusza, człowiek o świetlistym wnętrzu, osoba z niezwykłą aurą”. Niezwykły przebieg miał pewien koncert w Kazachstanie- German śpiewała na stepie, nieopodal pasło się bydło. Jej głos dotarł do zwierząt, które podniosły do góry łby i dołączyły tym samym do zasłuchanej publiczności. Podobno, to zdarzenie bardzo German wzruszyło.

Powszechny był również fakt, iż sam Breżniew zachwycał się twórczością German, a nawet proponował jej obywatelstwo i pracę dla męża. W 30 rocznicę śmierci to właśnie w Rosji nakręcono 10 odcinkowy serial biograficzny o wybitnej piosenkarce, który obecnie emituje TVP1.

Choroba

Od połowy lat 70- tych Anna German zmagała się z nowotworem złośliwym kości. Po kilku latach pozornego spokoju jesienią 1980 roku nastąpił nawrót choroby. Najtrudniejsze były dla niej ostanie występy w Australii, kiedy to potrafiła z uśmiechem na twarzy przetrwać całe koncerty, by zaraz po nich wracać bez sił do garderoby. Choroba rozwijała się coraz szybciej, na wyleczenie nie było już szans. Anna German pogodziła się ze swoja chorobą, zajęła się komponowaniem muzyki religijnej, efektem tego było nagranie utworów: „ Psalm 23”, „ Hymn o miłości” według świętego Pawła oraz „ Ojcze nasz”. Sama wraz z mężem była członkinią Kościoła Adwentystów dnia Siódmego ( trzy miesiące przed śmiercią przyjęła chrzest w tym obrządku). W nocy z 25 na 26 sierpnia 1982 roku w Szpitalu Klinicznym przy ulicy Szaserów w Warszawie odeszła Anna German. Żyła zaledwie 46 lat.

Iwa

http://www.youtube.com/watch?v=ZxmuvwwiakI

http://www.youtube.com/watch?v=gymRAZx9Z1o

http://www.youtube.com/watch?v=j6cCHuc3aOA

fot: annagerman.blog.onet.pl