Na fali wznoszącej: Michał Grygowicz

Michał, proszę opowiedz nam czym się zajmujesz? Nie wszyscy się na tym znają.

Więc dyscypliny, którymi obecnie się zajmuję to Freerun i Kulturystyka/Fitness. Freerun polega na pokonywaniu przeszkód miejskiej aglomeracji i to nie tylko w sposób najbardziej widowiskowy i pomysłowy. Jego elemenatami są zarówno salta, śruby, przewroty jak i statyczne ewolucje typu stanie na rękach czy ludzka flaga. Możliwości jest naprawdę wiele, nieskonczoność, co tylko jesteśmy w stanie wymyślić, dlatego tak mnie do tego ciągnie. Kulturystyka to dość popularny sport, więc nie muszę raczej tłumaczyc na czym polega, choć większosc osób myśli o tym, że jest to tylko podnoszenie ciężarów. Nie jest to prawda ponieważ tutaj nie chodzi o to żeby przenieść jak największy ciężar z jednego punktu do drugiego, tylko żeby jak najmocniej stymulowac nasze mięsnie do wzrostu, nie zawsze używajac do tego dużych obciążeń. Jest to sport skupiony przede wszystkim na udoskonalaniu i poprawianiu własnej sylwetki, proporcji i estetyki. Dążac do ideału, którego pewne nigdy się nie osiągnie, ponieważ zawsze bedzie ten mały niedosyt i chęć zrobienia czegoś więcej.

Od kiedy zajmujesz się czynnie tą dyscypliną i co Cię do tego zainspirowało?

Freerun uprawiam od gimnazjum, czyli już 7 lat, kulturystyką zajmuję się ponad 2,5 roku. Jest to stosunkowo niewiele, nie mam jeszcze wielkiego doświadczenia a co za tym idzie sporej wiedzy na ten temat. Ale staram się na bieżąco poszerzać swoje horyzonty i poznawać nowe metody treningowe, sposoby odżywiania oraz jak najlepiej chcę poznać swój organizm, co okazuje się niełatwą sztuką. Jeśli chodzi o inspiracje do skakania czyli Freerunu to z początku uprawiałem Parkour polegąjacy jedynie na pokonywaniu przeszkód jak najszybciej, nie chodzi tu w ogóle o efektowność ale szybkość. Zainspirował mnie film pt. "13 dzielnica" to pchnęło mnie w stronę tego sportu. Później nie potrzebowałem niczego więcej, nakręcała mnie po prostu miłość do ruszania się, biegania, skakania. Jest to zupełnie odmienna dyscyplina od wszystkich innych. Z każdą chwilą stają przed tobą nowe przeszkody a gdy je pokonasz to zapominasz o problemach życia codziennego i skupiasz się jedynie na chwili obecnej. Jeśli chodzi o kulturystykę to myslę, że zmotywowała mnie po prostu cheć rozwoju siebie, dbania o wizerunek, polepszenia swojego wyglądu i sylwetki, czucia się lepiej z samym sobą, może i cheć nabrania troszkę większej pewności siebie i poczucia własnej wartosci.

Jakie są Twoje największe sukcesy?

Jeśli chodzi o Freerun, nie osiągnąłem żadnych znaczacych sukcesów, jednak to mnie w ogóle nie zniechęca, ponieważ robię to tylko dla siebie, mojej czystej satysfakcji i przyjemności. Dla mnie każdym małym sukcesem jest kolejna ewolucja czy kolejna pokonana przeszkoda, dlatego tutaj nie myślę o tym w kategorii osiągania sukcesów. Jeśli chodzi o kulturystykę to póki co tylko raz wziąłem udział w zawodach i akurat udało się coś na nich osiagnąć, więc miałem sporo szczęścia, W kategorii męska sylwetka na zawodach kulturystyki i fitness w Sopocie zdobyłem pierwsze miejsce. Nie jest to może wielkie, znaczące osiągniecie. Przede wszystkim zupełnie się go nie spodziewałem z powodu małego doświadczenia i krótkiego stażu na siłowni. Jednak udało się i jest to dla mnie znak, że idę w dobrym kierunku i mogę się temu jeszcze bardziej poświecić. Więc krótko mówiąc czeka mnie jeszcze więcej pracy ale podobnie jak we Freerunie, nie zajmuję się tym, żeby cos osiagnąć, coś komuś udowodnić czy pokazać. Robię to przede wszystkim dla siebie, moje motywacje nie zmieniły się od samego początku a wyjście na scenę było spowodowane po prostu ciekawością i chęcią zweryfikowania mojej i nie tylko mojej wiedzy i poświecenia.

Czy planujesz rozwijać swój talent i predespozycje? Jakie masz najbliższe plany treningowe, zawody, konkursy?

Mówiąc o Freerunie to z treningu na trening probuję nauczyć się czegoś nowego, być lepszym niż ostatnio. Więc jest to na pewno jakis rozwój. A co do kulturystyki to cały czas trenuję, trzymam się ustalonych zalożeń dietetycznych i rozbudowuję swoją sylwetkę ku lepszym proporcjom i bardziej estetycznemu wyglądowi. Ponieważ jeszcze wiele jej brakuje to chcę ją poprawić. Jestem idealistą, choć wiem, że do ideału nigdy nie doję i nie mam na to najmniejszych szans, to mimo wszystko do niego uparcie dążę. Jeśli chodzi o plany treningowe to po Sopocie miałem krótki okres roztrenowania i luźniejszej diety jednak stopniowo zaczałem zwiększać intensywność treningową, wracać do tego reżimu a co do diety to już niedługo po Sopocie wróciłem do całkowitego jej przestrzegania, żeby nie tracić czasu poniwaz całkiem możliwe, że będę chciał pokazać się na Mistrzostwach Polski Juniorow w październiku, również w kategorii męska sylwetka. Nie jest to jeszcze decyzja ostateczna, jednak wszystko co teraz robię, wykonuje tak jakbym przygotowywał sie do tych zawodow na 100%. Decyzję ostateczną prawdopodobnie podejmę jakies 6-8 tygodni przed zawodami, czyli niedlugo. Póki co podporządkowuję wszystko przygotowaniu formy startowej.

Na kim sie wzorujesz, czy masz swojego idola?

Ciężko wskazać konkretną osobę, ponieważ jest ich bardzo wiele i od każego coś podpatruję. Niektórzy motywują mnie swoją sylwetką lub poszczególnymi jej aspektami, niektórzy zaś podejściem do życia, światopoglądem i charakterem. Gdybyśmy mówili o sylwetce to dwa główne idealy moim zdaniem to: Ulisses Jr oraz Ryan Terry. Posiadają oni moim zdaniem niesamowicie estetyczne i proporcjonalne sylwetki. A jeśli mówimy o osobach ze sceny kulturystycznej, sylwetkowej to podoba mi się niesamowicie sylwetka Sadika Hadzovica oraz Jeremiego Buendia.

Jak sie czujesz jako mistrz po zawodach w Sopocie, czy dużą miałeś konkurencję?

Jeśli chodzi o Sopot to nie uważam się za jakiegoś mistrza. Po prostu danego dnia miałem dużo szczęścia co do formy. A o konkurencji mogę powiedzieć, że byłem mega przerażony podczas weryfikacji. Z mojego punktu widzenia wszyscy wydawali mi się bardziej estetyczni, lepiej "docięci", bardziej pewni siebie. Na szczęście byli ze mna przyjaciele i rodzina, którzy wspierali mnie psychicznie bezpośrednio przed zawodami i pomagali we wszystkim. Dużą dawkę motywacji dały mi tez komentarze osób, których nie znałem, podchodzili do mnie gratulujac formy, mówiac ze jestem ich faworytem. To było naprawdę miłe i bardzo mi pomogło. A wracając jeszcze do konkurencji to  była ona bardzo liczna, bo ponad 40 osób w mojej kategorii wzrostowej oraz powyżej 40 osób w wyższej, co daje razem ponad 80 osób w samej Kategorii Meskiej Sylwetki.

Co chciałbys powiedzieć swoim rówieśnikom, zmotywować ich, aby odeszli sprzed komputerów i zaczęli uprawiać sporty jakimi Ty się zajmujesz?

Osobom, które nie wiedzą jak zacząć jakikolwiek sport, szukajacym idealnego momentu, mogę jedynie powiedzieć, żeby nie zrażali sie tym, że na początku będzie im ciężko. Poczatki zawsze są wymagające, sam nieraz spotkałem się na siłowni z tym, że osoby początkujące były wyśmiewane przez tych, powiedzmy bardziej zaawansowanych i za każdym razem takie sytuacje przypominały mi, że ja tez zaczynałem, ja też byłem kiedyś na takim poziomie. Nie ma się czego wstydzić tylko trzeba po prostu znaleźć w sobie tą energię, żeby po prostu zacząć. Potem już samo idzie. Spróbujcie !

Dziękując za rozmowę, życzyczymy po cichu, że zdecydujesz się na występ w październikowych Mistrzostwach Polski i je wygrasz. Powodzenia!

Dziękuję i pozdrawiam.

Poniżej próbka umiejętności Michała Grygowicza oraz kilka fotek z zwycięzkich zawodów w Sopocie

materiały foto i wideo z prywatnej kolekcji Michała Grygowicza