60. rocznica śmierci bohaterskiego Burmistrza Gorlic

Życiorys ks. Świeykowskiego jest bardzo bogaty, dlatego przedstawiamy jedynie urywek z jego życia.

Gorlice były czwartą parafia ks. Bronisława Świeykowskiego, którą objął 16. stycznia 1896 roku. To właśnie z naszym miastem związał się na kolejne 60 lat swojego życia. Tu otrzymał posadę dyrektora i katechety w szkole żeńskiej, w Towarzystwie Dam Miłosierdzia. Szybko przyzwyczaił się do miasteczka, a mieszkańcy darzyli go wielkim szacunkiem i zaufaniem. Znany był także ze swoich zainteresowań politycznych, społecznych oraz entomologicznych. Tuż przed wojną jego kolekcja owadów liczyła około 32 tysiące eksponatów, głównie motyli i chrząszczy.

Wybuch wojny w 1914 roku oraz nadciągające zagrożenie zbliżającej się armii rosyjskiej spowodowały ewakuację władz miasta Gorlic. Uciekli starosta, burmistrz, większość urzędników, część żandarmerii, najzamożniejsi mieszczanie. W galicyjskim miasteczku pozostało wg szacunków ok 2 tyś. obywateli. Ci, którzy pozostali zdecydowali się powierzyć zarząd nad sprawami miejskimi i opiekę nad ludnością, księdzu Bronisławowi Świeykowskiemu, który 25 września 1914 roku został komisarycznym burmistrzem miasta Gorlice.

W ostatnich dniach grudnia 1914 roku Gorlice znalazły się na pierwszej linii frontu. Miasto wraz z okolicą było bezlitośnie ostrzeliwane, palone i grabione przez 4 miesiące. Okres, w którym trwała okupacja, ks. Świeykowski opisał w swoim pamiętniku "Z dni grozy w Gorlicach. Od 25 IX 1914 do 2 V 1915".

Najcięższe chwile sprawowania urzędu burmistrza przypadły właśnie na owe 126 dni grozy. Przygnębienie oraz strach potęgował straszliwy głód oraz wybuchające raz po raz epidemie. Ks. Świeykowski wstawiał się za tymi, którym rabowano resztki dorobku i bezmyślnie dewastowano mienie, ujmował się także za osobami posądzonymi o szpiegostwo. W oblężonym mieście pojawiła się także groźba śmierci głodowej, dlatego ksiądz wraz z zaufanymi pomocnikami rozdawał chleb również nocą. Zawyżał liczbę mieszkańców, aby mieć dodatkowe porcje chleba czy zupy. Sam przynajmniej trzykrotnie uniknął śmierci od kul w niego wymierzonych i od gruzów walącego się budynku.

Ks. Świeykowski nie zaprzestał pełnienia funkcji kapłańskich, codziennie odprawiał mszę świętą i spowiadał mieszkańców miasta.
Gehenna frontowa Gorlic i jego mieszkańców kończy się 2. maja 1915 roku. Ks. Świeykowski został ogłoszony przez Gorliczan "mężem opatrznościowym miasta". Był on także znakomitym organizatorem odbudowy Gorlic.

W czasie II wojny światowej ksiądz nadal udzielał się społecznie, także jako kapelan w miejscowym szpitalu. Był parokrotnie wyznaczany na zakładnika gwarantującego swoim życiem bezpieczeństwo Niemców. Pełnił swoje funkcje z oddaniem i poświęceniem, na tyle na ile pozwalały mu wiek i pogarszający się stan zdrowia. Ostatni raz oficjalnie wystąpił w maju 1945 roku. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie w wieku 91 lat, 27 stycznia 1956 roku.

Został odznaczony godnością szambelana papieskiego oraz tytułem Honorowego Obywatela Miasta Gorlice. Pamięć o nim jako duchownym, pedagogu, przyrodniku, publicyście oraz społeczniku jest wciąż żywa wśród mieszkańców. Jego imię nosi główna sala wystawowa Galerii Sztuki „Dwór Karwacjanów” oraz jedna z gorlickich ulic, a jego pomnik zdobi hol miejskiego ratusza.

Pamięć o nim nie zaniku, jutro odbędą się oficjalne obchody 60. rocznicy śmierci ksiedza-burmistrza. Uroczystości rozpoczną się Mszą Święta w Bazylice Mniejszej pw. Nagrodzenia Najświętszej Marii Panny w Gorlicach. O godzinie 9:00 odbędzie się złożenie wieńców i wiązanek przy grobowcu ks. Świeykowskiego na Cmentarzu Parafialnym.

Druga uroczystość odbędzie się 2 lutego, o godzinie 11:00 w budynku MZS nr. 5 przy ul. Krakowskiej 5.

w artykule wykorzystano fragmenty www.dobroni.pl