Stanisława Celińska, artystka totalna

Podziel się

Oceń

8 lutego Gorlickie Centrum Kultury gościło niezwykłych artystów, bo nie można inaczej nazwać Stanisławy Celińskiej oraz towarzyszący jej zespół Macieja Muraszko. Znana i ceniona polska aktorka grała m.in. na deskach Teatru Współczesnego, Nowego, Dramatycznego, Studio i Kwadrat w Warszawie oraz w Teatrze Nowym w Poznaniu.

Iwona Warzycka
08.02.2017 21:50 (aktualizacja 24.05.2023 11:15)

Stanisławę Celińską angażowali sami wybitni reżyserzy filmowi tacy jak: Jerzy Antaczak,Stanisław Bareja, Krzysztof Zanussi,Janusz Majewski, Barbara Sass, Kazimierz Kutz, Andrzej Kostenka, Wojciech Marczewski, Piotr Szulkin, czy Andrzej Barański.

Oprócz umiejetności aktorskich, Stanisława Celińska posiada także nieprzeciętny głos. Jej talent wokalny zaowocował wydaniem singla "Atramentowa rumba" oraz albumów: "Złota kolekcja:Ptakom podobni", "Złota kolekcja: Portret muzyczny", "Nowa Warszawa", "Atramentowa", "Atramentowa...suplement" oraz "Świątecznie". Śpiewała także do tekstów Agnieszki Osieckiej,Bułata Okudżawy, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Juliana Tuwima i Bretolta Brechta.

Gorlicki występ artystki promował płytę "Atramentowa" z 2015 roku. Na chwilę obecną popularność albumu osiągnęła miano podwojnej platyny. "Atramentowa" stanowi zbiór wyśmienitych tesktów Wojciecha Młynarskiego, Doroty Czupkiewicz, Muńka Staszczyka i Marcina Sosnowskiego. Wspaniałe kompozycje przygotował dla niej Maciej Muraszko, który wraz z zespołem nadaje koncertom Celińskiej niepowtrzalny klimat. Ośmioosobowy skład tworzą: Maciej Muraszko (perkusja), Wojtek Olszewski (fortepian),Kuba Frydrych (gitara), Krzysztof Samela (kontrabas), Janusz Muraszko (akordeon), Tomasz Lisiecki (wiolonczela), Maciej Giżejewski (instrumenty perkusyjne) oraz Paweł Pełczyński (saksofon).

Stanisława Celińska ujęła gorlicką publiczność nie tylko wspaniałym wokalem, ale szczerością i otwartością. Mądre, wyważone zapowiedzi poszczególnych utworów wywoływały naprzemian salwy śmiechu, zadumę, nostalgię i refleksję nad życiem. "Wielką słotą" pochyliła się nad problemem alkoholizmu, zaś "Jego portetem" wykreowała obraz nieodgadnionego stanu męskiego umysłu. Widownia z uwagą wysłuchała także pięknych kompozycji: "Smuteczku mój", "Czerń i biel", "Nie strasz", "Atramentowa rumba", "Obfitość" i wiele innych.

Niepowtarzalne interpretacje Stanisławy Celińskiej, uzupełniała także doskonała jakość brzmienia oraz klimatyczna scenografia i światło. Wychodzący z Sali Teatralnej goście oceniali występ w samych superlatywach.