79 lat temu, 18 maja 1944 roku, po zdobyciu wzgórza Monte Cassino na ruinach klasztoru, Emil Czech z Bobowej w południe odegrał na kornecie hejnał mariacki, ogłaszając światu zwycięstwo żołnierza polskiego w jednej z najgłośniejszych bitew II wojny światowej, a tym samym, że Monte Cassino znów jest wolne.
By wykonać rozkaz, musiał pokonać w niespełna dwie godziny kilkunastokilometrowy dystans, w górach i pod niemieckim ostrzałem.
12 maja to dzień szczególny nie tylko z uwagi na czas upamiętnienia walk o Monte Cassino jako jednej z najważniejszych bitew II wojny światowej. To również 53. rocznica śmierci generała Władysława Andersa, który jest pochowany na polskim cmentarzu wojennym – obok swoich żołnierzy.
W uroczystym nabożeństwie – wspólnie z delegacją z Bobowej – wzięła udział córka generała Andersa – ambasador Rzeczypospolitej we Włoszech, Anna Maria Anders. Na Monte Cassino obecni byli również przedstawiciele lokalnych władz włoskich. Mszę odprawił ksiądz prałat Paweł Ptasznik, były sekretarz papieża Jana Pawła II.
Natomiast hejnał mariacki, który wybrzmiał pod Monte Cassino zagrał bobowianin – Filip Skórski.
Nagranie z uroczystości można obejrzeć TUTAJ
Czech Emil (ur. 8 sierpnia 1908 w Bobowej, w pow. gorlickim, zm. 26 marca 1978) – trębacz 3. Dywizji Strzelców Karpackich, który 18 maja 1944, po zdobyciu wzgórza Monte Cassino na ruinach klasztoru, o godz. 12 odegrał hejnał mariacki, ogłaszając światu zwycięstwo żołnierza polskiego w jednej z najgłośniejszych bitew II wojny światowej.
Moment ten został uwieczniony m.in. na angielskich znaczkach pocztowych. Emil był jednym z jedenaściorga dzieci Marii i Józefa Czechów. Absolwent 6-klasowego gimnazjum i 3-letniej szkoły przemysłowej. Do wybuchu wojny pracownik umysłowy. W 1939 jako żołnierz I Pułku Saperów Kolejowych walczył w rejonie Stryja.
20 września przekroczył granicę Węgier, gdzie został internowany. Następnie przez Jugosławię, Grecję, Turcję i Syrię dotarł do Palestyny, a tam wcielono go do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Jego szlak bojowy w Afryce wiódł przez Aleksandrię i Tobruk (brał udział w 8-miesięcznej bitwie o wzgórze El Ghazal), a następnie przez Irak (1943) trafił do Włoch. Do Polski wrócił w 1947 i osiedlił się w Kłodzku, gdzie do emerytury pracował w PKP.
Był też m.in. członkiem orkiestry kolejowej i ławnikiem sądowym. Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Gwiazdą za Wojnę 1939-45, Gwiazdą Afryki, Gwiazdą Italii, Medalem za Obronę Imperium Brytyjskiego, Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1975, w 30. rocznicę bitwy pod Monte Cassino spotkał się z młodzieżą w bobowskim liceum m.in. prezentując swoją słynną trąbkę. (Źródło: Bobowa od A do Ż (2009) – Wojciech Molendowicz).
Źródło info: dts24.pl
Napisz komentarz
Komentarze