16 listopada swoją premierę miał kolejny odcinek programu edukacyjnego z cyklu „Architektury Potok". Jest to projekt realizowany przez Sonię i Bartłomieja Pochopień, architektów prowadzących wspólną pracownię projektową.
Pomysł na rysowanie różnych budynków i nagrywanie procesu ich powstawania nie jest nowy, ale w tym przypadku towarzyszy temu bardzo przyjemna narracja: o architekturze, o jej zmianach, o ciekawych rozwiązaniach i pomysłach, które pojawiały się w świecie i zmieniały sposób myślenia o budynkach, ich funkcji i tym, w jaki sposób powinny służyć ludziom.
W opublikowanym kilka dni temu odcinku widzimy proces rysowania Pawilonu Historii Miasta Gorlice. W tle snują się zaś refleksje m.in. o pomyśle na płaski dach (kiedyś: nie do pomyślenia!), helioterapii i futurystycznych pomysłach, które stały się w pewnym sensie naszą codziennością. To niezwykle ciekawe opowieści, które serdecznie Wam polecamy!
Dziś jednak chwila refleksji nad tym, co widzi architekt pochylając się nad czystą kartką i kreślący na niej linie istniejącego już budynku.
Zainteresowani pomysłem postanowiliśmy zapytać Autorów projektu o to, co myślą o gorlickim Pawilonie Historii Miasta, jak oceniają nasz Rynek (czy da się go uchronić przed betonozą?!) i skąd w ogóle pomysł na projekt „Architektury Potok”?
haloGorlice.info:
Skąd pomysł na tworzenie filmików, które będą promowały Państwa aktywność twórczą?
Sonia i Bartłomiej Pochopień:
Tworzenie filmów (takich jak ten o gorlickim Pawilonie) wynika bezpośrednio z naszej działalności edukacyjnej i poszukiwań metod popularyzowania wiedzy o architekturze.
Robimy to już sześć lat. Zaczęliśmy klasycznie i analogowo. Przede wszystkim zajęcia warsztatowe z młodzieżą, spotkania w szkołach, wykłady w uniwersytetach trzeciego wieku i letnie plenery. Działalność w Internecie pojawiła się dopiero dwa lata temu, dzięki stypendium twórczemu przyznanemu przez Urząd Miasta Tarnowa. Zrealizowaliśmy wówczas Kształty Tarnowa, nasz pierwszy cykl publikowany na platformie Youtube.
W następnym roku, dzięki stypendium Ministerstwa Kultury stworzyliśmy nieco większy materiał. Zbiór 100 filmów, w którym każdy z powiatów województwa małopolskiego reprezentowany jest przez mniej więcej 5 obiektów. Powodów do architektonicznej refleksji okazała się taka mnogość, że nazwaliśmy ów cykl Potokiem Architektury.
Spyta może ktoś skąd w tym wszystkim akurat górski strumień? Cóż, jeśli chcesz dojść do morza idź w dół rzeki, mówi stare powiedzenie. Wiadomo, że podążając tym szlakiem spotka się nie tylko ludzi, ale też niezbędną do życia architekturę. Czy zatem rozmowa o najróżniejszych fenomenach architektury, toczona nieśpiesznie akurat nad potokiem nie brzmi jak dobry pomysł?
To właśnie dlatego postanowiliśmy usiąść nad brzegiem strumienia i spoglądać tam, gdzie za horyzontem znika jego wartki nurt, a pojawia się niechybnie architektura - wiejska, małomiasteczkowa, modernistyczna, renesansowa, mieszkaniowa, handlowa, opisywana w leksykonach czy przez wielkich poetów albo taka zupełnie niepozorna i pozostająca na uboczu. Tak oto powstał jedyny w swoim rodzaju projekt - sto odcinków, sto szkiców i cały potok opowieści.A po co tak w ogóle to wszystko robimy?
To proste! Ponieważ przeszkadza nam urbanistyczny chaos i architektoniczna bylejakość.
Ot, po prostu chcemy, żeby tak zwana kultura architektoniczna podnosiła w naszym społeczeństwie swój poziom.
hG:
Jak opisaliby Państwo Pawilon Historii Miasta Gorlice - jakim jest obiektem z punktu widzenia architekta?
SiBP:
Pawilon Historii Miasta Gorlice jest niewątpliwie interesującym obiektem.
Encyklopedysta, historyk architektury, ktoś komu zależy na posługiwaniu się sztywnymi kategoriami umieściłby go pewnie w stylistycznej szufladce zwanej neomodernizm. I miałby pewnie rację. Neomodernizm jest to bowiem styl, który po dekadach lat 80 i 90, po eksplozji kształtów i kolorów, po zachłyśnięciu się tworzywami sztucznymi i często bezrefleksyjnym, niezgrabnym eksploatowaniu historycznych form powrócił do modernistycznej prostoty.
I chociaż - uprawiany mniej więcej od 20 lat - neomodernizm nie zawsze bywa wysokich lotów, to akurat gorlicki Pawilon należy zaliczyć do udanych realizacji. Jest prosty, skromny, nienachlany, wpisujący się w ukształtowanie terenu. Przy tym posiada bardzo udane proporcje.
To oczywiście nasza opinia, ludzi spoza Gorlic. Natomiast rzecz najważniejsza, czyli to jak ten budynek sprawdza się na co dzień, ot tak prozaicznie, to pewnie najlepiej wiedzą sami mieszkańcy. Budynek stoi już parę lat i pewnie mieli Państwo już okazję wyrobić sobie zdanie najważniejsze - pochodzące od najbliższych użytkowników.
Osobiście mamy nadzieję, że funkcjonalnie sprawdza się świetnie.
hG:
W ostatnim czasie Gorlice przechodzą wiele zmian, a jednym z najgłośniejszych postulatów jest rozwijanie zieleni miejskiej. Czy mogą Państwo zaproponować jakieś ciekawe, nowoczesne rozwiązania, które można by zastosować na gorlickim Rynku (np. w bezpośrednim sąsiedztwie Pawilonu), by go zazielenić, a jednocześnie by nadal mógł spełniać swoją funkcję, jako miejsce do spotkań, koncertów, festiwali?
SiBP:
Jeżeli chodzi o zmiany zachodzące w Gorlicach, to jakkolwiek jesteśmy admiratorami zazielenionych placów miejskich, niestety nie możemy udzielić Państwu kilku prostych rad. Byłoby to z naszej strony nieprofesjonalne i dowodziło, że nie rozumiemy jak skomplikowaną sprawą jest proces projektowy. Zwłaszcza taki, który dotyczy przestrzeni publicznych.
Nie mówiąc już o tym, że Państwa rynek – z wyraźną różnicą poziomów, z ruchem kołowym przez środek placu – to już bez wątpienia równie uroczy, co twardy orzech do zgryzienia. Tego typu propozycje powinny być poprzedzone tygodniami analiz i przemyśleń.
Zastanawiając się natomiast nad najprostszym, podstawowym pytaniem, czy gorlicki rynek posiada za mało zieleni odpowiedzielibyśmy – szukając przestrzeni o analogicznej skali i nie wychodząc poza Małopolskę – że nie jest ani tak źle jak w Oświęcimiu ani tak dobrze jak w Dąbrowie Tarnowskiej.
Gdyby zaś na sam koniec spytał nas ktoś czy na rynku w Gorlicach mogłoby być tej zieleni trochę więcej, to moglibyśmy bez wahania odpowiedzieć, że tak.
hG:
Bardzo dziękujemy za rozmowę.
Filmiki „z architekturą w roli głównej” są niezwykle przyjemne w odbiorze. Łagodny głos narratorów i popis kunsztu rysowniczego mogą być znakomitym sposobem na chwilę relaksu.
Zobaczcie z resztą sami.
Gorąco zachęcamy też do poznawania kanału Akademia Architektury na YT i pozwolenia sobie na chwilę zachwytu architekturą prezentowaną przez naszych rozmówców.
Napisz komentarz
Komentarze