Kostka Rubika zaczarowała gorlickiego Sokoła. Byli tu najlepsi [ROZMOWA/VIDEO]

Podczas gorlickiej imprezy zorganizowano wiele dyscyplin, które wyłoniły najlepszych speedcuberów mistrzostw. Zostali nimi: Ivan Torgashov (7x7x7), Magdalena Pabisz (2x2x2, 4x4x4, 5x5x5), Jakub Hibszer (pyraminx), Radosław Marcinek(3x3x3).

O pierwszej tego typu imprezie w Gorlicach rozmawiamy z jej organizatorem Robertem Gniadym.
 

Skąd pomysł na przeprowadzenie zawodów w speedcubingu w naszym mieście?

Zaczęło się to od tego, że po raz pierwszy pokazałem kostkę Rubika swoim synom i oni złapali tego bakcyla – mówi Robert Gniady. 

Chłopcy zaczęli układać kostkę, a potem dokupywać jej inne rodzaje. Kolejnym krokiem było poszukiwanie w internecie algorytmów jej ułożenia, gdzie wyjaśnione były pewne schematy i ruchy kostką. Trenując przez kilkanaście miesięcy, osiągnęli pewien poziom umiejętności, który pozwolił im na rywalizację z rówieśnikami, a potem z pasjonatami z całej Polski.

Znaleźliśmy też w internecie informację o tym, że w tej dyscyplinie organizowane są zawody. Kilka miesięcy temu zgłosiliśmy się i pojechaliśmy do Zamościa i Jasła. Będąc tam, wpadłem na pomysł organizacji takiego turnieju w Gorlicach.

Szybko udało nam się wypełnić wszystkie konieczne wymagania, a więc zabezpieczyć odpowiednią salę i obsługę imprezy. Bardzo się cieszę, że kostką Rubika udało się zarazić Gorlice.

Obok standardowej kostki można było na zawodach obejrzeć jej inne rodzaje. Proszę o nich opowiedzieć.

Podstawowa kostka 3x3x3 robi największą furorę na zawodach i rywalizacja w tej dyscyplinie to wisienka na torcie każdej imprezy. Są też inne odmiany kostki począwszy od wymiaru 2x2x2, skończywszy na 7x7x7. Kostka może też mieć kształt piramidy ze ścianami w kształcie trójkątów. Jest też kostka nazywana przez znawców tematu, squbem. Jej ściany są w kształcie elips ze specyficznym sposobem układania. Bardziej zaawansowanym polecam kostkę Square-1, która ma aż 12 ścian do ułożenia.

Jakie dyscypliny królują w speedcubingu? Jak wyglądają zawody?

W Gorlicach rozgrywanych  było 8 najbardziej popularnych konkurencji, ale oprócz nich zawodnicy rywalizują w konkurencjach bardziej skomplikowanych, jak np. układanie kostki 3x3x3 jedną ręką, albo z zasłoniętymi oczami. To bardzo trudna sztuka, wymagająca przygotowania i koncentracji. Najlepsi układają taką kostkę w czasie poniżej 1 minuty. Jestem pod ogromnym wrażeniem tych osób, które potrafią to zrobić.

Najpierw zawodnicy czekają w poczekalni, odkładają swoje kostki na stoliku tzw. mieszaczy, którzy zgodnie ze specjalnym schematem mieszają jej ścianki. Wkładają kostkę do pudełka, tak by zawodnik układający jej nie widział. Kolejna osoba zanosi kostki do losowo wybranego stolika, gdzie kładzie ją przed sędzią. On udostępnia graczowi kostkę do obejrzenia na 15 sek. Po tym czasie zawodnik kładzie kostkę przed sobą, a następnie dłonie na specjalnym stoperze. Gdy tylko oderwie palce od niego uruchamia się czas. Po ułożeniu kostki szybko rzuca ją na matę, a kładąc dłonie na czujniki, zatrzymuje biegnący czas.

Zawodnik, zasiadając przy stoliku danej konkurencji, układa kostkę 5 razy. Sędzia odrzuca potem najlepszy i najgorszy czas, a z trzech pozostałych wylicza średnią i ten wynik plasuje zawodnika w tabeli zawodów.

Impreza w Gorlicach organizowana jest po raz pierwszy. Kogo mogliśmy tu podziwiać?

Do Gorlic przyjechało 45 zawodników z całej Polski, i na tyle pozwalały warunki w gorlickim Sokole. Gdyby takie zawody można było zorganizować na gorlickiej hali sportowej to tamtejsze gabaryty obiektu pozwoliły by na zorganizowanie turnieju z obsadą 100 osób. Regulamin imprezy jasno określa wymiary poszczególnych stref dla zawodników, jak poczekalnia czy odstępy między stolikami a także publicznością.

Mam nadzieję, że impreza ta stanie się cykliczną. Odebrałem wiele ciepłych słów od wielu osób ze stowarzyszeń cuberskich, że mamy przyszłość w Gorlicach a obecna impreza stoi na bardzo wysokim poziomie.