Gorlickie Pokolenie lat 90
Wszyscyśmy się razem tu wychowywali
Jedni wciąż mieszkają, inni wyjechali
Wszyscyśmy się znali, czy to z tej czy innej szkoły
Czyśmy byli orły, czy tylko dzięcioły
Choć mojej już szkoły na tej liście nie ma
To na zawsze pozostaną niezwykłe wspomnienia
Chodziliśmy całą zimę na gorlickie lodowisko
Ani band, trybuny stare, ale po cóż nam to wszystko
I nie trzeba nam było do świetnej zabawy
Zdjęć robić do sieci przy każdej okazji
W innych miastach powstawały nowoczesne Multikina
U nas wielka sala, stary parkiet, ten niezwykły klimat
Zapach starych kotar w sali się unosił
Do środka zapraszał, w inny świat przenosił
W parku przy kawiarni mamy rozmawiały
A na placu zabaw łódeczki skrzypiały
Po łódeczkach śladu nie ma, starej sali kina brak
Zniknął zapach rurek z kremem, zniknął nasz dziecięcy świat
Lecz to, co nam wtedy do głów wpajano
Dzisiejsze nam życie ukształtowało
I z tym nam teraz przyszło budować świat
Gorlickie pokolenie dziewięćdziesiątych lat
Napisz komentarz
Komentarze